نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2 دانشیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده
سیاست خارجی ترکیه در راستای تحقق استقلال استراتژیک، آسیا را به‌مثابه فرصتی برای بهره‌مندی از مزیت‌های اقتصادی و ایفای نقش نوین امنیتی می‌بیند. این مقاله با طرح این پرسش که اتخاذ سیاست آسیاگرایی در سیاست خارجی ترکیه در دوره اردوغان، تحت تأثیر موازنه امنیتی صورت گرفته یا از ضرورت‌های دیپلماسی اقتصادی متأثر شده است؟ معتقد است که ادراک رهبران ترکیه از نظم بین‌المللی در حال گذار در ابتدا موجب شد جذابیت‌های اقتصادی، محرک اصلی حرکت آسیایی این کشور باشد، اما با گسترش پیوندهای ترکیه با آسیا، حفظ منافع و پاسخ به بلندپروازی‌های امنیتی بر انگیزه‌های اقتصادی غلبه کرده و در بلندمدت نقش پررنگ‌تری در این جهت گیری ایفا خواهد کرد. این مقاله در ابتدا با نگاهی نظری، تحولات سیستمی ناظر بر ظهور آسیا را برجسته می کند، سپس این تحولات را از منظر متغیر میانجی یعنی ادراک رهبران ترکیه بررسی کرده و در نهایت با تلفیق عنصر سیستمی و متغیر میانجی تلاش می‌کند ملاحظات امنیتی و اقتصادی ترکیه را در جهت‌گیری آسیایی شفاف سازد. یافته‌ها نشان می‌دهند که سیاست آسیاگرایی ترکیه نمونه‌ای از تعامل میان فرصت‌های اقتصادی و ضرورت‌های امنیتی است و اهمیت تحلیل ترکیبی ساختار-رهبری در فهم تحولات سیاست خارجی کشورهای در حال توسعه و متوسط را برجسته می‌سازد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Asianization in Turkish Foreign Policy under Erdogan: Security Balancing or Economic Diplomacy?
نویسندگان [English]
- َArash Moradi 1
- Fariborz Arghavani Pirsalami 2
1 Ph D Student in Political Science,, Department of Law and Political Sciences, Faculty of Law and Political Science, Shiraz University. Shiraz, Iran.
2 Associate Professor of International Relations, Department of Law and Political Sciences, Faculty of Law and Political Science, Shiraz University. Shiraz, Iran.
چکیده [English]
In order to achieve strategic independence,Turkey's foreign policy sees Asia as an opportunity to benefit from economic advantages and play a new security role.This article raises the question of whether the adoption of an Asian orientation policy in Turkey's foreign policy during the Erdogan era was influenced by the security balance orby the necessities ofeconomic diplomacy.It believes that the perception of Turkish leaders of the transitional international order initially made economic attractions the main driver of this country'sAsian movement, but asTurkey's ties with Asia expanded,preserving interests and responding to security ambitions overcame economic motives and will play a more prominent role in thisorientation in the long run.This article first highlights the systemic developments that govern the emergence of Asia from a theoretical perspective, then examines these developments from the perspective of the mediating variable, namely the perception of Turkish leaders, and finally, by combining the systemic element and the mediating variable, it attempts to clarify Turkey's security and economic considerations in its Asian orientation.The findings show that Türkiye's Asia-centric policy is an example of the interaction between economic opportunities and security imperatives, highlighting the importance of a combined structure-leadership analysis in understanding foreign policy developments in developing and middle-income countries.
کلیدواژه‌ها [English]
- Asia
- Türkiye
- economic diplomacy
- foreign policy
- security balance
)