نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استاد گروه علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 استادیار گروه علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

پس از سقوط صدام در سال 2003 ساختار اقتداگرایانه حاکم بر عراق تغییر و نوعی دمکراسی موسوم به دمکراسی انجمنی حاکم شد. عبور از دیکتاتوری به دمکراسی گامی رو به جلو بشمار می‌آید اما انجمن‌گرایی و سهیم‌سازی اقوام و اقلیت‌ها در قدرت پیامدهای دیگری نیز بدنبال داشته که بعضاً منجر به بی‌ثباتی و منازعات داخلی گردیده است. رویدادهایی نظیر بحران داعش، کرکوک، رفراندوم استقلال کردستان، اغتشاشات داخلی و قدرت‌گیری جریان صدر، مشکلات تشکیل دولت، مداخلات خارجی، حملات ترکیه به شمال عراق و...، تردیدهایی را در خصوص کارآمدی دمکراسی انجمنی و آینده نظام سیاسی عراق ایجاد کرده است. از طرفی تحولات آینده عراق نقش مهمی در منطقه بویژه کشورهای همسایه نظیر ایران دارد که ارائه تبیین مناسبی در این خصوص از اهداف پژوهش است. پرسش اصلی این است که بر اساس مدل دمکراسی انجمنی و توافق طیف‌های قدرت چه سناریوهایی برای آینده سیاسی عراق محتمل خواهد بود؟ با چهارچوب نظری دمکراسی انجمنی مدل لیجفارت و بر اساس روش آینده‌پژوهی و سناریونویسی چهارگانهGBN ، سناریوهای محتمل آینده عراق کنکاش و چهار سناریوی تجزیه عراق، افزایش واگرایی و بحران، دیکتاتوری وحدت ملی و انسجام ملی شناسایی و بررسی شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Impact of Consociational Democracy in Iraqi Kurdistan on Iranian Kurdish Anti-Revolution Parties

نویسندگان [English]

  • Majid Mohammadi 1
  • Ahmad Bakhshayeshi 2
  • Mohammad Tohidfam 3
  • Aliakbar Amini 4

1 Ph.D Student, Political Sciences, Iranian Issues, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

2 Professor, Political Sciences, The Trend of Political Thought and Iranian Issues, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

3 Associate Professor, The Trend of Political Thought and Iranian Issues, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

4 Assistant Professor, The Trend of Political Thought and Iranian Issues, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran

چکیده [English]

Introduction
Iranian Kurdish anti-Revolution parties have been a source of insecurity in western Iran, undergoing significant changes in their movement over time. Following the 1979 Islamic Revolution, they exploited the vacuum in central power and the nascent revolution, creating instability and insecurity in Iran’s territories against the central government and people residing in Kurdish regions. Later, as the central government established itself and brought peace and order to the country, these parties sought refuge in Iraq under Saddam Hussein’s regime, which was then at war with Iran. After Saddam’s fall, they fled to northern Iraq and Iraqi Kurdistan, citing a shared Kurdish identity as the reason. Understanding the roots of their presence in northern Iraq and their impact on Iraqi Kurdistan requires examination of the current power structure in Iraq and sociological analysis of its ethnic and religious dynamics, especially during the democratization process in the post-Saddam era.
The overthrow of Saddam Hussein had a profound impact on Iraq’s political structure, resulting in consociational  democracy as the replacement. Consociational   democracy, as an alternative for majoritarian democracy, relies on the cooperation and agreement of the power elite and parties involved in heterogeneous societies. Given Iraq’s unique cultural, social, and historical factors, it was not feasible for majoritarian democracy to ensure public participation and protect minority rights. Even consociational democracy has its own consequences and effects. In Iraq, consociational democracy led to changes in the power dynamics and positions of the Iraqi Kurds. These changes had implications beyond Iraq, affecting the Kurds of other countries—including Iranian Kurdish anti-Revolution parties—given their shared identity and common historical and cultural background. The main question of the research is, what is the impact of consociational  democracy and the institutionalization of power in Iraqi Kurdistan on Iranian Kurdish anti-Revolution parties?
 Literature Review
Using analytical and descriptive methods, Pourahmadi et al. (2016) examined the obstacles facing the democratization process in Iraq. The results revealed multiple factors including ongoing insecurity and political instability, low levels of economic and social development indicators, weak civil political culture, and other factors that exacerbate these crises. Nasri and Rezaei (2018) adopted an analytical–descriptive approach to examine the limitations and possibilities of the Iraqi Kurdistan region in achieving independence. The results concluded that currently, due to structural constraints, geopolitical nature, and resistance from neighboring countries, complete independence for the Iraqi Kurdistan region is not feasible. Relying on the content analysis method, Mohammadi (2008) studied ethnic divisions and their role in ethnic divergence within the country. The results indicated that in regions with higher social divides, there is greater ethnic divergence, while areas with intersecting divides experience lesser divergence.
Materials and Methods
The present research used a qualitative method and a descriptive–analytical model to investigate the impact of consociational democracy and institutionalization of power in Iraqi Kurdistan on Iranian Kurdish anti-Revolution parties.
The research employed Lijphart’s perspective on consociational democracy as a theoretical framework and applied it to the Iraqi context. The main objective of the study was to offer a thorough analysis of how consociationalism and power institutionalization in Iraq have impacted Iranian Kurdish anti-Revolution parties.
Lijphart identified four key criteria for consociational democracy: grand coalitions, proportionality, mutual veto rights, and segmental autonomy or federalism. These criteria were incorporated into the government structure of Iraq after 2005. This study analyzed the impact of this democratic process on Iraqi society, including the Kurdish population, and assessed the effects of changes in Iraqi Kurdish society on Iranian Kurdish movements, particularly anti-Revolution movements. To ensure the study’s reliability, the researchers relied on 20 experts, including university professors and specialists in the issues related to Iraq, Iraqi Kurdistan, and the Kurdish anti-Revolution front. Additionally, the results of in-depth questionnaires were used to formulate and compare the findings.
Conclusion
In conclusion, the consociational democracy and institutionalization of power in Iraqi Kurdistan have led to a shift in the autonomy strategy and the adoption of federalism among Iranian Kurdish anti-Revolution parties. As a result, their independence and centrifugal tendencies have increased. The discourse of autonomy among these parties has evolved into a discourse of federalism, influenced by Iraqi Kurdish politics. This shift does not diminish the significance or meaning of the process, but rather opens up a more nuanced discussion of separatism, including the right to self-determination and a Kurdish independence referendum within a federal framework. Federalism is a more appealing and populist concept for the anti-Revolution parties. These armed groups have continued to provide military and urban warfare training to the Peshmerga forces in the Kurdistan region and occasionally engage in guerrilla attacks on Iran’s borders. Since the fall of Saddam’s regime, Iraqi Kurdistan has become a base of support for Kurdish anti-Revolution forces, enabling them to create pursue instability in western Iran and pursue their separatist agenda through both soft and hard tactics.
Due to the strong sense of Kurdish identity, the Kurdish society and the Kurdish anti-Revolution are inevitably influenced by Iraqi Kurdistan. This issue should be addressed in order to control the peace and security of the borders. In this line, it is suggested that the costs of hosting the Kurdish anti-Revolution in the Iraqi Kurdistan region be increased for both the regional government and the central government of Iraq. This can be achieved by relying on soft power, diplomatic efforts, and negations with the Kurdish and Iraqi authorities, or if necessary, by resorting to military power.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Consociational Democracy
  • Democracy
  • Federalism
  • Ethnocentrism
  • Kurdish Anti-Revolution
  • احمدی، کورش، (1384)، «توافق نهایی نقطه عطفی در روند بازسازی سیاسی عراق»، دو ماهنامه همشهری دیپلماتیک، دوره 4، شماره 69.
  • اسدی، علی اکبر و راستگو، زمان، (1398)، «آینده نظام سیاسی عراق»، نشریه مطالعات سیاسی جهان اسلام، دوره 4، شماره 85
  • اعرابی، مهدی، (1398)، «دموکراسی انجمنی- فرایند نظریه‌پردازی انجمن‌گرایی در روابط بین‌الملل»، قابل دسترس در: andishmand.com/8461234.htm .
  • التمیمی، عدنان، (1401)، «نگاهی به اهداف حملات گسترده ترکیه در شمال عراق و ابعاد آن»، قابل دسترسی در: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/02/02/2699602/، تاریخ بازدید 21/02/1401 .
  • الکاظمی، مصطفی، (1400)، «کنفرانس صلح اربیل»، قابل دسترسی در:
  • https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/07/03/2578777، تاریخ بازدید 31/01/1401.
  • الموسوی، احمد، (1400)، «مداخلات عربستان و امارات»، قابل دسترسی در: https://www.mehrnews.com/news/5397759، 21/4/1401.
  • امیری مقدم، احمد، (1401)، «دستاوردهای جنبش کُردی در عراق»، بولتن چاپی گزارش کنفرانس‌های امنیتی دانشگاه جامع امام حسین (ع)، انتشارات مرکز مطالعات ملی امنیت پایدار دانشگاه امام حسین (ع)، دوره 1، شماره 1.
  • بخشایشی، احمد، (1399)، درآمدی بر سیاست‌های تطبیقی، تهران: انتشارات آوای ­نور.
  • برزگر، کیهان، (1388)، «منطقه خاورمیانه در برزخ ثبات و بحران»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، دوره دهم، شماره 141.
  • پارلمان ­عراق، (1397)، قانون اساسی کشور عراق، فارسی/انگلیسی، تهران: مؤسسه­ فرهنگی هنری انتشاراتی نگاه بینه.
  • پوراحمدی، حسین و غفارنژاد، میثم و کاظمی حامد، (1396)، «دموکراسی با زور و چالش‌های فراروی آن در عراق»، تهران، فصلنامه رهیافت‌های سیاسی، دوره 8، شماره 47.
  • تاج الدین، محمدباقر، زارعان، احمد و معدنی، سعید، (1397)، «موانع روند دولت­سازی عراق»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، دوره 28، شماره 35.
  • حق پناه، جعفر، (۱۳۸۴)،«امکان‌سنجی ائتلاف کردها و شیعیان عراق پس ‌از انتخابات»، گزارش پژوهشی، دوره 2، شماره ۳.
  • دی. تنسی، استفان، (1379)، مبانی علم سیاست، ترجمه حمیدرضا ملک محمدی، تهران: نشر دادگستر.
  • زیباکلام، صادق، (1388)، «بررسی همگرایی شیعیان و کردهای عراق»، فصلنامه سیاست، دوره 4، شماره 39.
  • سیسک، تیمونی، (1379)، تقسیم قدرت و میانجیگری منازعات قومی، ترجمه مجتبی عطار زاده، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات­ راهبردی.
  • عبدالهی، محمد و قادرزاده، محمد، (1388)، «هویت جمعی کردهای ایران و عراق»، فصلنامه علمی پژوهشی نامه علوم اجتماعی، دوره 17، شماره 36.
  • فرازمند، محمد، (1399)، «عراق و چالش‌های دمکراسی»، دیپلماسی ایرانی، قابل دسترسیhttp://www.irdiplomacy.ir/fa/page/ 11424: تاریخ بازدید (21/3/1401).
  • کوک و فلو، (1386)، «عراق به سمت دیکتاتوری ملی»، ترجمه کمال رضوی، نشریه چشم‌انداز، دوره 2 شماره 46.
  • محمدی، مجید، (1399)، شکاف‌های اجتماعی و قومگرایی در ایران، تهران: انتشارات پانیس.
  • مصلی­نژاد، عباس، (1388)، «دلایل تداوم بحران‌های خاورمیانه در دورة بوش»، پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره 4، شماره 14.
  • نامی، محمدحسـن و محمـد پـور، علـی، (1397)، «جغرافیای عـراق بـا تأکیـد بـر مسـائل ژئوپلیتیـک»، تهـران: انتشـارات سـازمان جغرافیایـی نیروهـای مسـلح، دوره 13، شماره 42.
  • نصری، قدیر، (1392)، «امکان استقلال کردستان عراق و پیامد آن بر امنیت ملی ایران»، فصلنامه امنیت‌پژوهشی، دوره 12، شماره 44.
  • نصری، قدیر، (1398)، «ترامپ و کردهای عراق»، مجله جهان اسلام، دوره 18، شماره 67.
  • هاشمیان، حسن (1387)، "مطالعه تنش های قومی عراق و تأثیر آن بر قوم عرب ایران" رساله دکتری، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات.
  • یوسفی، اصغر، (1399)، «دگرگونی جایگاه کُردها در عراق جدید»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، قابل دسترسی در: https://www.irna.ir/news/83768844 ، تاریخ بازدید (21/03/1401).

References

  • Amiri Moghadam, Ahmad, (2022), “Achievements of the Kurdish Movement in Iraq”, Publications of Imam Hossein University, First Period, First Issue.
  • Al-Kazemi, Mustafa, (2021), “Erbil Peace Conference”, accessible at: https:// www. tasnimnews.com/fa/news/1400/07/03/2578777, 2022/06/21.
  • Al-Mousavi, Ahmed, (2021), “Saudi Arabia and the Emirates' Interventions”, available at: https://www.mehrnews.com/news/5397759, 2022/06/21.
  • Al-Tamimi, Adnan, (1401), accessible at: https:// www. tasnimnews. com/ fa/ news/ 1401/02/02/2699602/.2022,06,11.
  • Cockburn, Patrick, (2016), “Iraq Crisis: How Saudi Arabia Helped ISIS Take Over the North of the Country”, The Independent, 2012, July, 12.
  • Gerecht, Reuel Marc, (2106), The Islamic Paradox: Shiite Clerics, Sunni Fundamentalists, and the Coming of Arab Democracy, Washington DC: AEI Press.
  • Lijphart, Arent, (1969), “Politics World”, Consociational Democracy, Vol. 2, No. 21.
  • Lijphart, A, (2012), Patterns of Democracy: Government Forms and Performence in Thirty-Six Contries (Second ed.). New Haven and London: Yale University Press.
  • Migdal, S, Joel, (2004), “State Building and the Non – Nation – State”, Journal of International Affairs, Vol. 58, No. 1.
  • Nasr, Vali, (2006), “When the Shiites Rise”, Foreign Affairs, July August, 12V, N.22.
  • Natali, Denise, (2005), “The Kurds and The State: Evolving National Identity in Iraq, Turkey and Iran”, New York: Syracuse University Press, Vol. 23, No. 45.
  • Rudaw, (2020), “Kurd's Future Program”, available at: rudaw. net/ kurdistan/ 070620171.
  • Shadid, Anthony, (2005), Night Draws Near: Iraq’s People in the Shadow of America’s War, New York: Henry Holt & Company.