نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار روابط بین الملل گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانش آموخته دکتری روابط بین الملل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
سیستم سازه های شخصی سیاستگذار یکی از مهمترین قالب های شناخت رفتار، کنش و تصمیمگیری او می‌باشد. در واقع اگرچه عوامل متعددی در نوع فهم و تصمیم گیری یک موضوع از سوی یک رهبر تاثیر دارند اما بدون شک سازه های شخصی به معنای ادراک، ارزش و باورهای او نقش بی بدیلی در این فرآیند دارد. بنابراین فهم بازنمایی پرونده هسته ای ایران و الگوی تصمیم گیری برآمده از این بازنمایی قطعا بدون شناخت سازه شخصیتی رهبران حاکم در سیاست خارجی ناقص خواهد بود. برپایه همین مساله هدف اصلی این مقاله شناخت تاثیر سازه شخصیتی احمدی‌نژاد در مسیر مناقشه هستهای در مقابل غرب بعنوان طرف مقابل است. بر این اساس پرسش مقاله آن است که سازه شخصی احمدی‌نژاد چه تاثیری بر قالببندی و سپس الگوی تصمیم گیری پرونده هسته ای داشته است؟ یافته های پژوهش در چارچوب تئوری جورج کِلی و سپس انطباق این یافته ها با آزمون کمی نشان می دهد که نقش سازه شخصی احمدی‌نژاد ضمن تاثیر اساسی بر پرونده هسته ای، آن را در قالب یک موضوع امنیتی- هویتی بازنمایی و به تناسب این قالب، تصمیم گیری ارزشی- روانشناختی را بر پایه پنج اصل تعبیر، دوگانگی، انتخاب، نوسان و جامعه جویی به عنوان الگوی مطلوب در خصوص آن بکار گرفت. روش پژوهش با توجه به تحلیل موضوع در دو سطح، توصیفی و پیمایشی (پرسشنامه) است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Analyzing the Influence of Personal Construction of Mahmoud Ahmadinejad on the Formation and Modeling of the Nuclear Case Decision Making in George Kelly's Theory
نویسندگان [English]
- Saeed Vosoughi 1
- hamid ahmadinejad 2
1 Associate Professor ,International Relations, Department of Political Science, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 Ph.D, International , University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]
recognition his behavior, action and decision making. In fact, although many factors influence a leader's understanding and decision-making process, personal construction undoubtedly have a unique role in the process of understanding, value, and beliefs. Therefore, understanding the representation of the Iranian nuclear case and the decision-making model of this representation would be incomplete without recognizing the personality structure of the leaders in foreign policy. Based on this same issue, the main focus of this article is to identify the influence of Ahmadinejad's personality construction on the path of nuclear confrontation with the West as the opposite. According to this, the question of this article is that, how did Ahmadinejad's personal construction influences the formation and then influences the modeling of the nuclear case? Qualitative research findings in the framework of George Kelly's theory and then applying these findings to the quantitative test, shows that the role of Ahmadinejad's personal construction, while substantially influencing the nuclear case, represents it as a security-identity issue and, accordingly, forms the psychological-value decision based on five principles of construction, dichotomy, choice, modulation, and sociality served as the model of choice. The research method is qualitative and statistical, descriptive and survey (questionnaire).
کلیدواژه‌ها [English]
- Nuclear Case
- Representation
- Decision Model
- Personal Construct
- Mahmoud Ahmadinejad
- آدمی، علی، (1394)، «نقد نظریه فرهنگ امنیت ملی با تامل در آثار باری بوزان و مکتب کپنهاگ»، مجله مطالعات تحول در علوم انسانی، دوره سوم، شماره 5.
- آرمین، محسن و محسن علیزاده، (1386)، «انرژی هستهای در قطار احمدی‌نژاد»، مجله بازتاب اندیشه، شماره84.
- اشرفی، اکبر و سید بابک قیاسیان، (1392)، «بررسی دیپلماسی عمومی در سیاست دولتهای هشتم و نهم»، فصلنامه سپهر سیاست، سال اول، شماره 1.
- باربر، جیمز و اسمیت مایکل، (1381)، ماهیت سیاستگذاری خارجی در دنیای وابستگی متقابل کشورها، ترجمه سید حسین سیفزاده، تهران: نشر قومس.
- باقری، خسرو و زهره خسروی، (1387)، نظریههای روانشناسی معاصر، تهران: انتشارات علم.
- بصیری، محمدعلی و عطا محمدی، (1393)، «تحلیل مسئله اتمی ایران و غرب در چارچوب نظریه بازیها»، فصلنامه دانش سیاسی، سال دهم، شماره19.
- بهستانی، مجید، (1394)، «آینده پرونده هستهای ایران؛ تحلیل رمزگان عملیاتی ایران و گروه1+5»، فصلنامه سیاست، دوره چهل و پنجم، شماره 2.
- بیات، جلیل، (1390)، تاثیر ساختارهای ذهنی بر مذاکرات پرونده هستهای ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روابط بینالملل، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
- حاجییوسفی، امیرمحمد، (1384)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پرتو تحولات منطقهای، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
- حداد، غلامرضا، (1394)، «ساختار معنایی نواصولگرایان و سیاست خارجی جمهوری اسلامی (1392-1384)»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال دهم، شماره 3.
- داناییفرد، حسن و دیگران، (1393)، «فهمشناختی مدیران از اثربخشی مدیریتی: کاربست روش شبکه خزانه»، فصلنامه مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره سیزدهم، شماره 2.
- داناییفرد، حسن و لیلا مرتضوی، (1390)، «فهم نحوه معنابخشی در عرصه سازمان: تحلیلی بر مبانی فلسفی و اسلوب اجرایی روششناسی شبکه خزانه»، فصلنامه روششناسی علوم انسانی، سال هفدهم، شماره 66.
- دنمارک، رابرت، (1395)، بازدرآمدی تحلیلی بر سیاست خارجی، ترجمه مالک ذوالقدر و مهدی میرمحمدی، تهران: نشر مخاطب.
- دهقانیفیروزآبادی، سیدجلال و مهدی عطایی، (1394)، «تحلیل گفتمانی سیاست هستهای دولت احمدی‌نژاد از هژمونی تا افول»، فصلنامه پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل، سال چهارم، شماره 1.
- روزنا، جیمز، (1384)، آشوب در سیاست جهان؛ نظریهای درباره دگرگونی و پیوستگی، ترجمه علیرضا طیب، تهران: انتشارات روزنه.
- سلیمانی، رضا، (1394)، «استراتژی غیرتساز با آمریکا در گفتمانهای سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی»، فصلنامه پژوهشهای انقلاب اسلامی، سال چهارم، شماره14.
- طباطبایی، سیدمحمد، (1390)، «دیپلماسی هستهای ایران»، ترجمه حامد صدیقی، مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره286.
- عسکری، امیرحسین، (1395)، بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (1384-1392) براساس الگوی پیوستگی جیمز روزنا، پایان‌نامه کارشناسی ارشد علوم سیاسی، یزد، دانشگاه یزد، پردیس علوم انسانی و اجتماعی.
- غلامشاهیکتج، لیلا و فائز دینپرستیصالح، (1395)، «ارزیابی انتقادی تعامل سازنده در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در سالهای 88-84»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، دوره هشتم، شماره 29.
- مالجو، محمد، (1386)، «اقتصاد سیاسی ظهور دولت نهم»، مجله گفتگو، شماره 49.
- متکی، منوچهر، (1386)، گفتگو با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران.
- محمدنیا، مهدی، (1393)، «سازهانگاری کلیگرا: رهیافتی جامع برای توضیح رفتارهای سیاست خارجی ایران»، فصلنامه جستارهای سیاسی معاصر، سال پنجم، شماره1.
- محمودیرجا، سیدزکریا و حسین سیاپوشی، (1396)، «برداشت از نقش ملی و تاثیر آن در تحول سیاست خارجی ایران»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره ششم، شماره4.
- مسعودی، حیدرعلی، (1396)، «سازه مفهومی غرب در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (1357-1368)»، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، سال یازدهم، شماره 39.
- مشیرزاده، حمیرا، (1385)، تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: انتشارات سمت.
- مشیرزاده، حمیرا، (1396)، «آسیبشناسی سیاستگذاری خارجی: مبانی نظری»، فصلنامه سیاستگذاری عمومی، دوره سوم، شماره 1.
- موسویزاده، علیرضا و مهدی جاودانیمقدم، (1387)، «نقش فرهنگ ملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه دانش سیاسی، سال چهارم، شماره 2.
- میرمحمدی، مهدی و علیرضا خسروی، (1393)، مقدمهای بر تحلیل سیاست خارجی، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- نیاکویی، سیدامیر و عسگر صفری، (1396)، «راهبردهای هستهای متفاوت ایران؛ تبیینی از دریچه واقعگرایی کلاسیک»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره ششم، شماره 2.
References
- Ashley, Sean Paul, (2012), “The Iranian Nuclear Program: Realist vs. Constructivist Models”, in: E-International Relations Publishing, Available at: http://www.e-ir.info (Access 9 April 2017).
- Austin, Barry, (2007), “Iran’s Mahmoud Ahmadinejad: 21st Century Technology with a 12th Century Philosophy What Can We Expect? An in Depth Clinical Profile”, in: Goodfield Institute, Available at: http://www.goodfieldinstitute.com (Access 12 March 2016).
- Bar, Shmuel, (2008), Iranian Nuclear Decision Making under Ahmadinejad, The Interdisciplinary Center Herzliya, Lauder School of Government: Institute for Policy and Strategy.
- Bjorkdahl, Annika, (2002), “Norms in International Relations: Some Conceptual and Methodological Reflections”, Journal Cambridge Review of International Affairs, Vol. 15, No. 1.
- Cherry, Kendra, (2019), “Personal Construct Theory Overview”, Available at: http://www.verywellmind.com (Access 24 July 2019).
- Cronin, Patrick M, (2008), Double Trouble: Iran and North Korea as Challenges to International Security, London: Praeger Security International.
- Falk, Avner, (2012), “Iran and the Bomb: A Psychoanalytic Study”, Genocide Prevention Now, No. 11.
- Hassan, Hussein D, (2008), “Iran: Profile of President Mahmoud Ahmadinejad”, Congressional Research Service, Available at: http://www.fas.org (Access 12 March 2016).
- Hermann, Margaret G, (1980), “Explaining Foreign Policy Behavior Using the Personal Characteristics of Political Leaders”, International Studies Quarterly, Vol. 24, No. 1.
- Hudson, Valerie M, (2005), “Foreign Policy Analysis: Actor-Specific Theory and the Ground of International Relations”, Foreign Policy Analysis, Vol. 1, No. 1.
- Kaarbo, Juliet, Jeffrey Lantis and Ryan Beasley, (2012), “The Analysis of Foreign Policy in Comparative Perspective”, In: Foreign Policy in Comparative Perspective Domestic and International Influences on State Behavior, Beasley, Ryan K & et al, United States: CQ Press.
- Karimifard, Hossein, (2018), “Iran’s Foreign Policy Approaches toward International Organization”, Journal of World Sociopolitical Studies, Vol. 2, No. 1.
- Ma, Agnes and Brahm Norwich, (2007), “Triangulation and Theoretical Under Tanding”, Social Research Methodology, Vol. 10, No. 3.
- Mohammad Nia, Mahdi, (2012), “Discourse and Identity in Iran’s Foreign Policy”, Iranian Review of Foreign Affairs, 3, No. 3.
- Naji, Kasra, (2008), Ahmadinejad: The Secret History of Iran’s Radical Leader, United States: University of California Press.
- Rosenau, James, (1971), The Scientific Study of Foreign Policy, New York: The Free Press.
- Vishwanathan, Arun, (2016), “Iranian Nuclear Agreement: Understanding the Nonproliferation Paradigm”, Contemporary Review of the Middle East, Vol. 3, No. 1.
- Waltz, Kenneth, (1979), Theory of International Politics, London: Addison- Wesley Publishing Company.
)