مهدی زیبائی
چکیده
ناآرامیهای اخیر در جهان عرب که به مانند موج پیشین از شمال افریقا آغاز شد و به طور محدود به دولتهای عراق و لبنان در خاورمیانه عربی گسترش یافت، ضرورت توجه مجدد به مناسبات بین دولت و مردم در جهان عرب را برجسته میسازد. سیر ارتباط بین دولت و مردم در کشورهای عربی طی دوره پسااستقلال، مبین سه دوره تاریخی میباشد. صرف‌نظر از مشخصات ...
بیشتر
ناآرامیهای اخیر در جهان عرب که به مانند موج پیشین از شمال افریقا آغاز شد و به طور محدود به دولتهای عراق و لبنان در خاورمیانه عربی گسترش یافت، ضرورت توجه مجدد به مناسبات بین دولت و مردم در جهان عرب را برجسته میسازد. سیر ارتباط بین دولت و مردم در کشورهای عربی طی دوره پسااستقلال، مبین سه دوره تاریخی میباشد. صرف‌نظر از مشخصات و شرایط ظهور دورههای مذکور که در متن مقاله مورد اشاره قرار خواهد گرفت، تاثیر محیط بینالملل در تعیین کم و کیف رابطه دولت- جامعه در جهان عرب غیر قابل انکار است. بعبارت دیگر، قرارداد اجتماعی جهان عرب در دوران مدرن (پس از جنگ جهانی اول)، بیش از آنکه متاثر از مولفههای داخلی باشد تحت تاثیر منافع و سیاستهای بازیگران بزرگ در محیط بینالملل بوده است. این مقاله قصد دارد در پرتو نظریه جامعه‌شناسی تاریخی روابط بینالملل، قرارداد اجتماعی جهان عرب را در یک چشمانداز تاریخی بررسی کند. در این ارتباط، ضمن تمرکز بر قرارداد اجتماعی منتهی بر ناآرامیهای عربی، پارهای از موانع شکلگیری قرارداد اجتماعی جدید و فراگیر در جهان عرب مورد اشاره قرار خواهند گرفت.
