سیاستگذاری عمومی
مصطفی کواکبیان؛ عظیم متین
چکیده
مقاله حاضر به بررسی جایگاه توسعه سیاسی زنان در برنامه‌های توسعه‌ای اخیر کشور می‌پردازد و با ارائه چارچوب نظری نهادگرایی برای تحلیل این جایگاه، اقدام به بررسی تئوری‌ها، مفاهیم و شواهد مرتبط با این حوزه می‌نماید. با توجه به اهمیت مشارکت زنان در توسعه سیاسی، درک بهتری از چالش‌ها و فرصت‌هایی که در این زمینه برای زنان وجود دارد، الزامی ...
بیشتر
مقاله حاضر به بررسی جایگاه توسعه سیاسی زنان در برنامه‌های توسعه‌ای اخیر کشور می‌پردازد و با ارائه چارچوب نظری نهادگرایی برای تحلیل این جایگاه، اقدام به بررسی تئوری‌ها، مفاهیم و شواهد مرتبط با این حوزه می‌نماید. با توجه به اهمیت مشارکت زنان در توسعه سیاسی، درک بهتری از چالش‌ها و فرصت‌هایی که در این زمینه برای زنان وجود دارد، الزامی است. چارچوب نظری نهادگرایی و نظریات آمارتیا کومار سن در خصوص قابلیت و توانمندی، تحلیلی خاص از جایگاه زنان در برنامه‌های پنجم و ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ج.ا.ایران با روش تحلیل مضمون به دست آورده است تا با تأکید بر جایگاه توسعه سیاسی زنان در برنامه‌های توسعه‌ای، مشارکت زنان در فرایند تصمیمگیری و حقوق شهروندی و آزادیهای شخصی و عمومی اصول اساسی دموکراسی را برجسته سازند. درنتیجه در این پژوهش جایگاه زنان در برنامه‌های پنجم و ششم توسعه کشور، اهداف، تأثیر و نقاط قوت و ضعف برنامهها بر اساس نظریات آمارتیا سن و مفهوم قابلیت افراد برای استفاده از منابع که شامل آموزشهای اساسی، رسانههای آزاد و مشارکت آزاد در انتخابات و حقوق مدنی مورد تحلیل قرار گرفت .
جامعه شناسی سیاسی
جلیل دارا؛ جواد علائی
چکیده
توزیع و بازتوزیع به‌عنوان یکی از کارویژه‌های نظام سیاسی که با هدف رفع نابرابری و کاهش شکاف‌های اقتصادی - اجتماعی انجام می‌شود در نگرش سیستمی دارای اهمیت ویژه‌ای است چراکه موفقیت یا عدم موفقیت می‌تواند در افزایش یا کاهش حمایت جامعه از نظام سیاسی موثر باشد. بعد از انقلاب، جمهوری اسلامی سعی کرد با هدف تحقق عدالت با تدوین و اجرای سیاست‌های ...
بیشتر
توزیع و بازتوزیع به‌عنوان یکی از کارویژه‌های نظام سیاسی که با هدف رفع نابرابری و کاهش شکاف‌های اقتصادی - اجتماعی انجام می‌شود در نگرش سیستمی دارای اهمیت ویژه‌ای است چراکه موفقیت یا عدم موفقیت می‌تواند در افزایش یا کاهش حمایت جامعه از نظام سیاسی موثر باشد. بعد از انقلاب، جمهوری اسلامی سعی کرد با هدف تحقق عدالت با تدوین و اجرای سیاست‌های توزیعی و بازتوزیعی، میزان شکاف طبقاتی و نابرابری را در سطوح مختلف جامعه کاهش دهد. در این مقاله از روش تحلیلی توصیفی با رویکرد اسنادی و چهارچوب نظری ترکیبی از آرای آلموند و پاول و مرتن بهره گرفته می‌شود. پرسش مقاله این است که سیاست‌های توزیعی و بازتوزیعی بعد از انقلاب تا چه اندازه موفق بوده و چه تاثیری بر کنش سیاسی افراد داشته است؟ یافتهها نشان میدهد با وجود تدوین و اجرای سیاستها در حوزههای مختلف، هم بر اساس آمار و هم ادراک افراد از وضعیت اقتصادی، نتایج مطلوبی در این حوزه بدست نیامده است و این ناکارآمدی به بیتفاوتی سیاسی و کاهش میزان تمایل افراد به مشارکت سیاسی در ابعاد مختلف منجر شده است.
غلامرضا خواجه سروی؛ محمد تنگستانی نژاد
چکیده
این پژوهش با روشی کیفی و انجام تحلیل تماتیک (مضمونی) به دنبال تحلیل رفتار سیاسی افراد یک واحد اجتماعی در واکنش به رفتار اقتصادی دولت است. دولت ها بعنوان نهادهایی تأثیرگذار با افراد، خانواده ها و جامعه ارتباط برقرار می کنند. هر راهبردی از سوی این واحدهای سیاسی، متضمن پاسخ از طرف دیگر حوزه های بیرونی است. افراد جامعه معمولاً ...
بیشتر
این پژوهش با روشی کیفی و انجام تحلیل تماتیک (مضمونی) به دنبال تحلیل رفتار سیاسی افراد یک واحد اجتماعی در واکنش به رفتار اقتصادی دولت است. دولت ها بعنوان نهادهایی تأثیرگذار با افراد، خانواده ها و جامعه ارتباط برقرار می کنند. هر راهبردی از سوی این واحدهای سیاسی، متضمن پاسخ از طرف دیگر حوزه های بیرونی است. افراد جامعه معمولاً به رفتار دولت ها بخصوص در حوزه اقتصادی واکنش نشان می دهند. بویژه اگر این دخالت دولت، واجد دلالت های هنجارین مانند عدالت باشد. اساساً فعالیت های اقتصادی دولت ها با هدف بسط عدالت است. دولت نهم فعالیت گسترش بنگاه های زودبازده را به منظور گسترش عدالت انجام داد. طبق یافته ها ضریب جینی در مناطقی که منابع مالی هدایت شده اند، کاهش پیدا می کند. دولت نهم در شروع کار خود سعی در توجه بیشتر به مناطق روستایی داشت. با توجه به کاهش ضریب جینی و افزایش احساس برابری در این مناطق، نوعی کنش سیاسی در قالب اجتماعسازی و بسیج سیاسی رخ داد که بعنوان سرمای های اجتماعی برای دولت نمایان شد. این بازنمایی بویژه در انتخابات ریاست جمهوری دولت دهم بعنوان ماحصل این اجتماعسازی و ارتقای سرمایه اجتماعی بعنوان پیامد سیاسی گسترش بنگاه های کوچک در مناطق روستایی شناسایی شده است.
