مصطفی قاسمی؛ محمد علی بصیری؛ عنایت الله یزدانی
چکیده
جمهوری اسلامی ایران و اخوان‌المسلمین سه سطح از روابط در قالب جنبش- جنبش، دولت- جنبش و دولت- دولت را پشت سر گذاشته‌اند. با اینکه تصور می‌شد اخوان‌المسلمین بعد از به قدرت رسیدن، روابط خوبی با جمهوری اسلامی برقرار کند، اما در پرونده‌های منطقه‌ای در مقابل سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. بسیاری از مجامع سیاسی و آکادمیک ایران ...
بیشتر
جمهوری اسلامی ایران و اخوان‌المسلمین سه سطح از روابط در قالب جنبش- جنبش، دولت- جنبش و دولت- دولت را پشت سر گذاشته‌اند. با اینکه تصور می‌شد اخوان‌المسلمین بعد از به قدرت رسیدن، روابط خوبی با جمهوری اسلامی برقرار کند، اما در پرونده‌های منطقه‌ای در مقابل سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. بسیاری از مجامع سیاسی و آکادمیک ایران با تاکید بر این مرحله و با استناد به تحولات این دوره از روابط، تغییر راهبرد حمایت از اخوانلمسلمین در جهان اهل سنت را توصیه میکنند. این مقاله با روش کتابخانهای و با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی، در پی پاسخ به این سوال است که مطلوبترین سطح روابط جمهوری اسلامی با اخوان‌المسلمین در کدام سطح و در قالب چه راهبردی باید تعریف و ادمه یابد؟ یافتههای پژوهش نشان میدهد که به دلیل ایدئولوژیک بودن نظام سیاسی برآمده از جنبش شیعی در ایران و جنبش سنی اخوان‌المسلمین و رقابتها و اصطکاکهای مترتب بر آن، مطلوبترین سطح روابط جمهوری اسلامی با اخوان‌المسلمین باید در سطح "دولت- جنبش" و در قالب راهبرد "امتناع دولت، استمرار نهضت" تعریف و پیگیری شود.
