غلامرضا کریمی؛ سید علی منوری؛ سعید میرترابی؛ پرویز شریفی
چکیده
این مقاله عوامل موثر برچگونگی کنشهای اقتصادی عربستان را درحین و بعد ازمذاکرات برجام درخلال سالهای 2016-2013 بر اساس نظریه بازیهای اقتصادی «توماس شیلینگ» و با استفاده از روش اسنادی بررسی میکند و فرضیه آن است که روند مذاکرات و اجرای برجام با تغییر در نقش و گسترش نفوذ منطقهای ایران به چالش مهم روابط ایران و عربستان بوده، ...
بیشتر
این مقاله عوامل موثر برچگونگی کنشهای اقتصادی عربستان را درحین و بعد ازمذاکرات برجام درخلال سالهای 2016-2013 بر اساس نظریه بازیهای اقتصادی «توماس شیلینگ» و با استفاده از روش اسنادی بررسی میکند و فرضیه آن است که روند مذاکرات و اجرای برجام با تغییر در نقش و گسترش نفوذ منطقهای ایران به چالش مهم روابط ایران و عربستان بوده، تبدیل شده است. مهمترین یافته این مقاله آن است که عربستان سعودی به لحاظ ترس از بازخوردهای مذاکرات هستهای و در نتیجه اجرایی شدن مفاد توافقنامه برجام که احتمالا امکان تغییر جایگاه سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران در سطح منطقهای و بینالمللی را در پی خواهد داشت، موجب شده تا عربستان به عنوان یک کنشگر نفتی قدرتمند در اوپک، درخلال سالهای 2016-2013 با روند افزایشی تولید فراتر از نیاز بازار جهانی، میزان تولید نه میلیون و یکصدوچهل هزار بشکهای ژوئن 2013 را به میزان ده میلیون و هفتصد و بیست هزار بشکهای در نوامبر2016 با هدف مقابله جدی با ایران برساند، به نحوی که تصمیم عربستان درافزایش تولید نفت بیش از نیاز بازار جهانی، چالشهایی در طرحها و برنامههای ایران به خصوص بازتابهای مثبت ناشی ازتوافقنامه برجام را ایجاد کرده است.
