مسعود اخوان کاظمی؛ شهره پیرانی؛ شهرام پیرانی
چکیده
حزب دموکرات ایران (قوام)، از جمله احزابی بود که در پی سقوط حکومت رضاشاه در ایران تشکیل گردید. این حزب توسط نخست وزیر وقت ایران، احمد قوام، بوجود آمد. حزب دموکرات در ابتدا بواسطه حمایت قوام، گسترش فراوانی یافت ولی در ادامه، ستاره اقبال حزب رو به افول نهاد و در نهایت با عزل قوام از نخست وزیری، حزب دموکرات نیز منحل شد. این پژوهش در پی ...
بیشتر
حزب دموکرات ایران (قوام)، از جمله احزابی بود که در پی سقوط حکومت رضاشاه در ایران تشکیل گردید. این حزب توسط نخست وزیر وقت ایران، احمد قوام، بوجود آمد. حزب دموکرات در ابتدا بواسطه حمایت قوام، گسترش فراوانی یافت ولی در ادامه، ستاره اقبال حزب رو به افول نهاد و در نهایت با عزل قوام از نخست وزیری، حزب دموکرات نیز منحل شد. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که آیا حزب دموکرات ایران خصیصههای یک حزب نهادمند را دارا بوده است؟ این پژوهش با استفاده از نظریات هانتینگتون در باب نهادمندی، به بررسی شاخصههای نهادمندی حزب دموکرات ایران میپردازد. همچنین این پژوهش میکوشد با مطالعه حزب دموکرات، به بررسی علل ناکارآمدی احزاب در تاریخ معاصر ایران نیز بپردازد. یافتههای پژوهش نشان میدهند که بر مبنای شاخصههای هانتینگتون، حزب دموکرات فاقد ویژگیهای نهادمندی بوده است و اساساً در مورد علل ناپایداری احزاب در ایران، میتوان به فقدان نهادمندی این تشکلها استناد نمود. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی– تحلیلی است. منابع مورد استفاده در پژوهش، شامل آثار کتابخانهای، مجلات علمی و اسناد مراکز معتبر پژوهش تاریخ معاصر میباشند.
مسعود اخوان کاظمی؛ محمد کریم محمدی
چکیده
پستمدرنیسم به مثابه جریانی که از دل تحولات دنیای مدرن و با بهرهگیری از گفتمان انتقادی مدرنیته سر برآورده است، تاثیرات بسیاری در حوزههای مختلف و از جمله در عرصه سیاسی داشته است. در این مقاله با طرح این پرسش که چه نسبتی میان پست مدرنیسم و امر سیاسی وجود دارد؟ به صورتبندی این فرضیه پرداخته شده است که پست مدرنیسم به هنگام تطبیق ...
بیشتر
پستمدرنیسم به مثابه جریانی که از دل تحولات دنیای مدرن و با بهرهگیری از گفتمان انتقادی مدرنیته سر برآورده است، تاثیرات بسیاری در حوزههای مختلف و از جمله در عرصه سیاسی داشته است. در این مقاله با طرح این پرسش که چه نسبتی میان پست مدرنیسم و امر سیاسی وجود دارد؟ به صورتبندی این فرضیه پرداخته شده است که پست مدرنیسم به هنگام تطبیق در عالم سیاست، متاثر از نگرشهای نسبیگرایانه در حوزههای هستیشناسانه، معرفتشناسانه و حوزه اخلاق، رویکردی بدبینانه و مبتنی بر شکاکیت نسبت به حوزه قدرت و حکومت را ارائه میدهد که امکان هر گونه قضاوت سیاسی و عمل یا کنش سیاسی را به تعلیق میکشاند. جهت آزمون این فرضیه با بهرهگیری از یک چارچوب مفهومی منسجم، ابتدا به تبارشناسی این جریان بر اساس سیر تحولات و تطورات مدرنیته پرداخته شده و سپس با واکاوی وجوه مختلف اندیشه پست مدرن در ساحتهای هستیشناسانه، معرفت شناسانه، حوزه اخلاق و سیاست، پیامدهای این رویکرد بر امر سیاسی و حوزههای مرتبط با قدرت و سیاست، تحلیل شده است.
مسعود اخوان کاظمی؛ سید شمس الدین صادقی؛ ایوب پروندی
چکیده
ظهور گروههای تکفیری سلفی بعنوان بازیگرانی غیررسمی،بر ابهام در آینده منطقه غرب اسیا و شکل منازعات آن افزوده است. سئوالات و ابهامات فراوانی پیرامون چشمانداز وضعیت منطقه غرب اسیا در پرتو وجود گروههای تکفیری تروریستی و آینده منازعات و بحرانهای این منطقه در هنگامه خارج شدن این گروهها از صحنه معادلات قابل طرح است. در پژوهش ...
بیشتر
ظهور گروههای تکفیری سلفی بعنوان بازیگرانی غیررسمی،بر ابهام در آینده منطقه غرب اسیا و شکل منازعات آن افزوده است. سئوالات و ابهامات فراوانی پیرامون چشمانداز وضعیت منطقه غرب اسیا در پرتو وجود گروههای تکفیری تروریستی و آینده منازعات و بحرانهای این منطقه در هنگامه خارج شدن این گروهها از صحنه معادلات قابل طرح است. در پژوهش صورتگرفته، با بهرهگیری از تکنیکهای آیندهپژوهی، شامل روندپژوهی (تحلیل کیفی روند)، تجزیه و تحلیل پیشرانها، به عنوان نیروهای تغییرساز و از طریق برهمکنش روندها و پیشرانها، به خلق سناریوها (مطلوب، محتمل و ممکن) پرداخته شده است. سناریوهای استخراج شده عبارتند از: الف) سـناریوهای مطلـوب: 1-سناریوی مطلوب اول: نـابودی کامل گروههای تکفیری و شکلگیری حکومتهای دموکراتیک در کشورهای درگیر منازعه بر اساس مدل تقسیم قدرت؛ 2- سناریوی مطلوب دوم: سرکوب موقتی گروههـای تکفیری و حاکمشدن مدل حکومتی جمهوری اسلامی عربی (ماندن بشار اسد در مسند ریاست جمهوری) ب) سناریوهای محتمل: 1- سناریوی محتمل اول: خارج شدن گروههای تکفیری از داعیهداری تشکیل حکومت؛ اما تقسیم داخلی قدرت در بین قومیتها و مذاهب؛2-سناریوی محتمل دوم: تجزیه سوریه، عراق، لیبی و سایر کشورهای درگیر بحران و شکلگیری بازیگران جدید در صحنه معادلات منطقه (تشکیل دولت کردستان در سطح منطقه)؛ ج) سناریوی ممکن: پیشروی نیروهای تکفیری مدعی حکومت اسلامی و تسخیر سرزمینهای بیشتر.