نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2 دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
هند و چین بعنوان دو قدرت نوظهور اسیایی همواره کوشش نمودهاند تا از رهگذر دیپلماسی عمومی، مراودات خود را با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بسط دهند که این مهم میتواند بسترساز تحقق اهداف سیاست خارجی این دوکشور باشد. از اینروی این پژوهش میکوشد به این پرسش اساسی بپردازد که وجوه افتراق و اشتراک دیپلماسی عمومی هند و چین در کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بین سالهای 2001-2021 کدامند؟ فرضیه این است که اهمیت مفهوم و جایگاه دیپلماسی عمومی به منظور پیشبرد اهداف سیاست خارجی و نفوذ بیشتر در منطقه و همچنین کاربرد زبان، ادبیات و فرهنگ از وجوه اشتراک دو کشور محسوب میشود، در حالیکه وجوه افتراق در روشهای اعمال دیپلماسی عمومی مشتمل بر صنعت فیلمسازی، موسسه کنفوسیوس، فعالیت دیاسپوریک، ابتکار کمربند– راه میباشد. این پژوهش از روش مقایسهای استفاده نموده تا وجوه افتراق و اشتراک دیپلماسی عمومی هند و چین در حوزه کشورهای عرب خلیج فارس احصا و تحلیل شود. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که دیپلماسی عمومی بعنوان ابزاری در راستای منافع ملی، همواره مورد توجه دو کشور چین و هند بوده است که شناخت این مسئله بنا بر اصل سیاست همسایگی برای جمهوری اسلامی ایران حائز اهمیت میباشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
A Comparative Study of Indo-Chinese Public Diplomacy in the Arab Countries of Persian Gulf (2001-2021) and Consequences for Islamic Republic of Iran
نویسندگان [English]
- Majid Reza Momeni 1
- Narges Khangol zadeh Sangroodi 2
1 Assistant Professor, International Relations, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
2 Master Student, International Relations, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
چکیده [English]
As two emerging Asian powers, India and China, have tried to expand their relations with Arab Countries of the Persian Gulf through public diplomacy which can be a platform for the realization of the foreign policy goals of these two countries. this study tries to address this important question that what are the differences and similarities of public diplomacy between India and China in the Arab countries of the Persian Gulf between 2001and2021? The hypothesis in response to this question is that the importance of the concept and position of public diplomacy in order to acquire foreign policy goals and more influence in the region, as well as the use of language, literature and culture are similarities between the two countries; Methods of conducting public diplomacy including the film industry, the Confucius Institute, diaspora activity and the “Belt Road initiative” are the differences of Indo-Chinese public diplomacy. In this study, a comparative method is used to analyze the differences and similarities of public diplomacy between India and China in the Persian Gulf Arab countries. The finding of the research indicates that public diplomacy as the tool of national interests has been in the focus of India and China and this point is important for Iran based on the principle of neighborhood policy.
کلیدواژهها [English]
- Public Diplomacy
- India
- China
- Persian Golf
- Foreign Policy
- پژوهشکده اطلاعات و امنیت، (1387)، دیپلماسی عمومی، تهران: نشر دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امنیت.
- پورحسن، ناصر، (1390)، «دیپلماسی عمومی نوین و دفاع همهجانبه»، فصلنامه راهبرد دفاعی، تابستان، شماره 33.
- جعفری، علیاکبر، ذوالفقاری، وحید، (1396)، خاورمیانه و امنیت بینالملل، قدرتهای منطقهای و بینالمللی، بابلسر: نشر دانشگاه مازندران.
- خسروی، افسانه، علیاکبر رزمجو و عنیتی شبکلائی، علی، (1393)، «دیپلماسی عمومی جدید؛ بسترساز قدرت دیپلماسی رسانهایم»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی، بهار، شماره 22.
- رضایی، ناصر، (1393)، «تحلیل جایگاه دیپلماسی عمومی در گردشگری ایران»، فصلنامه ژئوپلتیک، تابستان، شماره2.
- رحمانی، منصور، (1394)، «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی»، نشریه مطالعات راهبردی سیاستگذاری، بهار، شماره 15.
- شیخالاسلامی، محمد، نوری، حامد، (1396)، دیپلماسی عمومی، تهران: نشر وزارت خارجه.
- طاهایی، سید جواد و سید رضا موسوینیا، (1392)، «همسایگی؛ نظریهای برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، پژوهشهای سیاست اسلامی، اسفند، شماره 4.
- کوهکن، علیرضا و نزاکتی، فرخنده، (1393)، «دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی عربستان»، فصلنامه سیاست جهانی، پاییز، شماره 3.
- نریمانی،گلناز، اخوان کاظمی، مسعود، صادقی، سیدشمسالدین، (1397)، «تحلیلی بر راهبردها و ابزارهای تحکیم و گسترش قدرت نرم چین»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، پاییز، شماره43.
- نورمحمدی، مرتضی، فصیحی دولتشاهی، محمدعارف، (1397)، «کاربست نظریه مجموعه امنیت منطقهای در تحلیل مسائل و الگوهای روابط در جنوب آسیا»، رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، زمستان، شماره 3.
- هادیان، ناصر، احدی، افسانه، (1388)، «جایگاه مفهوم دیپلماسی عمومی»، فصلنامه بینالمللی روابط خارجی، زمستان، شماره 3.
- اولین فیلم هندی در سینماهای عربستان اکران شد، تاریخ بازدید 20 مهر 1401،
https://Aftabnews.ir, (1397).
- هند بزرگترین دیاسپورا در جهان، تاریخ بازدید 21 تیر 1400 ، https://jhanesanat.ir.
References
- Atheque, Adrian, (2008), “The Global Dynamics of Indian Media Piracy; Export Markets, Playback Media and the Informal Economy”, Media CULTURE AND Society, Vol. 30 (5).
- Chaziza, Mordechai, (2020), China’s Public Diplomacy; The Belt and Road Strategic Paternship, Chicago: Sussex Academic Press.
- Chen, Dongiang, Ha, Wei, (2020), “Are Confucius Institutes Building Blocks or Stumbling Blocks for Foreign Students in China; an Empirical Study of 190 Countries (1999-2015)”, Journals.sagepub.com, Volume 3, Issue 2.
- Dursey, James, (2019), China and Midde East; Venturing in to the Maelstrom, S. Rajaratnam School of International Studies, Singapure: Nanyang Technological University.
- India has the Largest Diaspora in the World, Accssed Date 12 July (2021), https://jhanesanat.ir.
- Information and Security Research Institute, (2008), Public Diplomacy, Tehran: Publication of the Faculty and Research Institute of Information and Security. [In Persian]
- Jafary, Aliakbar, Zolfaghary, Vahid, (2017), The Middle East and International Security, Regional and International Power, Mazandaran University Press. [In Persian]
- Khosravi, Afsaneh, Razmjoo, Aliakbar, Shabkolaee, Ali, (2014), “New Public Diplomacy; The Foundation of Power in Media Diplomacy”, International Political Research Quarterly, No. 22. [In Persian]
- Komath, Aswath, (2021), “Localities in State Diplomacy; A Study on Cultural Immersion and Its Effects on the Indian Foreign Service”, India Quarterly, Sagepub.com, Volume. 77, Issue 1.
- Koohkan, Alireza, Nezakati, Farkhondeh, (2014), “Public Diplomacy in Saudi Foreign Policy”, World Politics Quarterly, No. 3. [In Persian]
- Lioring, Ma, (2010), “China’s Cultural and Public Diplomacy to Countriesin the Middle East”, Journal of Middle Eastern and Islamic Studies, Volume. 4, Issue 2.
- Mazumdar, Arijit, (2020), “India’s Public Diplomacy in the Twenty-first Century; Components, Objectives and Challenges”, India Quarterly: A Journal of International Affairs, Journals.sagepub.com.
- Mehta, Smith, (2020), “Localization, Diversification and Heterogeneity;Understanding the Linguistic and Cultural Logics of Indian New Media”, International Journal of Cultural Studies, Vol. 23.
- Metzgar, T. Emily, (2013), “The Chinese Media Reciprosity Act; Public Diplomacy and the Us-Chinese Relationships”, Place Brandin and Public Diplomacy, Volume. 9, Issue 2.
- Narimani, Golnaz, Akhavan, Masoud, Sadeghi, Seyed Shamsoddin, (2018), “An Analysis of Strategies and Tools to Consolidate and Expand China’s Soft Power”, International Relations Studies Quarterly, No. 43. [In Persian]
- Nourmohammadi, Morteza, Fasihi, Mohammad Aref, (2018), “The Application of Regional Security Complex Theory in the Analysis of Problems and Patterns of Relations in South Asia”, Politican and International Approaches, No. 3. [In Persian]
- Pourhassan, Naser, (2011), “Modern Public Diplomacy and Comprehensive Defense”, Defense Strategy Quarterly, No. 33. [In Persian]
- Rahmani, Mansoor, (2015), “Public Diplomacy and Foreign Policy”, Journal of Strategic Policy Studies, No. 15. [In Persian]
- Sheikholeslami, Mohammad, Nouri, Hamed, (2017), Public Diplomacy, Tehran: Ministry of Foreign Affairs Publication. [In Persian]
- Tahaei, Seyed Javad, Mousavinia, Seyed Reza, (2013), “Neighborhood a Theory for the Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran”, Islamic Politics Research, Volume. 4. [In Persian]
- Wang, Yiewei, (2008), Public Diplomacy and the Rise of Chinese Soft Power, China: Fudan University, Sage Publication, .
- Hadian, Naser, Ahadi, Afsaneh, (2009), “The Position of the Concept of Public Diplomacy”, International Quarterly Journals of Foreign Relations, No. 3. [In Persian]
- Hang Nga, LE Thi, Hong Quang, Triue, (2021), “Public Diplomacy in Strengthening India; Vietnam Relations”, India Quarterly, Journals. sagepub.com, Volume. 77, Issue 2.
- Harting, Falk, (2015), “Communicating China to the World; Confucius Institutes and China’s Strategic Narratives”, Frankfurt Inter-Centre-Programme on New African-Asian Interactions (AFRASO) Goethe University, Vol. 35, Issue (3-4).
- Horesh, Niv, (2016), “Toward Well-Oiled Relations? China’s Presence in the Middle East Following the Arab Spring”, The Nottingham China Policy Institute Series.
- Horesh, Niv, Ehteshami, Anoushirvan, (2018), “China’s Presence in the Middle East; The Implications of the One Belt-One Road Initiatives”, Durham Modern Middle East and Islamic World Series.
- Malhotra, S., (2015), “EU-India Relations: A Soft Power Approach”, European Institute for Asian Studies.
- Rezaee, Naser, (2014), “Analysis of the Position of Public Diplomacy in Iranian Tourism”, Geopitic Quarterly, 2. [In Persian]
- The First Indian Movie Was Released in Saudi Cinemas, Accessed date 12 October (2021), https://Aftabnews.ir, (1397).
- Yuan, Zhenjie, Guo, Junwanguo, (2016), “Confucius Institutes and the Limitations of China’s Global Cultural Network”, China Information, 30, Issue 2.