سیدزکریا محمودی رجا؛ سیدجواد امام جمعه زاده؛ علی باقری دولت آبادی
چکیده
جهانیشدن فرهنگ که ازسوی اندیشمندان و تحلیلگران علوم اجتماعی بهعنوان پارادایم اصلی انتهای قرن بیستم و ابتدای قرن بیستویکم مطرح است، از جنبه های گوناگون موردبررسی قرارگرفته است. دریکسوعدهای با خوشبینی محض به آن نگاهی پروسهمحورانه دارند که از ابتدای زندگی بشریت مطرح بوده و امروزه بهواسطهی مطرحشدن انقلاب انفورماتیک ...
بیشتر
جهانیشدن فرهنگ که ازسوی اندیشمندان و تحلیلگران علوم اجتماعی بهعنوان پارادایم اصلی انتهای قرن بیستم و ابتدای قرن بیستویکم مطرح است، از جنبه های گوناگون موردبررسی قرارگرفته است. دریکسوعدهای با خوشبینی محض به آن نگاهی پروسهمحورانه دارند که از ابتدای زندگی بشریت مطرح بوده و امروزه بهواسطهی مطرحشدن انقلاب انفورماتیک بیشازپیش مطرحشده است؛ ازاینرو سرانجام آن را گسترش رفاه، پیشرفت، صلح، دموکراسی برای همگان میدانند. اما عدهای دیگر با تاکید بر گسترش روزافزون فقر، درگیریها، انواع تبعیضها و رشد جریانهای افراطی در دوران حاکم شدن عقلگرایی و دموکراسی محوری، نگرشی پروژه محور و بدبینی به این جریان دارند. سوال اصلی که در اینجا مطرح می گردد این است که رویکرد دولت احمدی نژاد نسبت به جهانی شدن فرهنگ چه بود و چه عواملی در بروز این رویکرد موثر بودند؟ برای این منظور از چارچوب نظری آشوب و روش توصیفی استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان می دهد تفسیر دولت احمدی نژاد از نظام بین الملل، حرکت آن به سوی آشوب و بی نظمی است و این مساله بیش از هر چیز به جهانی شدن فرهنگ بازمی گردد. لذا باید این روند را متوقف ساخت.
علیرضا اقا حسینی؛ سید جواد امام جمعه زاده؛ عاطفه فروغی
دوره 2، شماره 7 ، دی 1392، ، صفحه 125-146
چکیده
نویسندگان در این پژوهش تلاش دارند تا با کنکاش و واکاوی جعب هی سیاه دولت در ایران معاصر؛ به بررسی؛ مسائل داخلی، ماهیت دولت، هویت نوعی و هویت نقشی آ ن و در نهایت آثار این مسائل بر رویکردهای سیاست خارجی بپردازند. در این راستا ابتدا بستر نظری مناسب با استفاده از مبانی مکتب سازنده گرایی و با تاکید بر عوامل و منابع فرهنگی، ارزشی و هنجاری طرح ...
بیشتر
نویسندگان در این پژوهش تلاش دارند تا با کنکاش و واکاوی جعب هی سیاه دولت در ایران معاصر؛ به بررسی؛ مسائل داخلی، ماهیت دولت، هویت نوعی و هویت نقشی آ ن و در نهایت آثار این مسائل بر رویکردهای سیاست خارجی بپردازند. در این راستا ابتدا بستر نظری مناسب با استفاده از مبانی مکتب سازنده گرایی و با تاکید بر عوامل و منابع فرهنگی، ارزشی و هنجاری طرح می شود سپس با تشریح چگونگی شکلگیری هویت دولت در ایران معاصر به آسیب شناسی سیاست گذاری خارجی پرداخته می شود. ایده ی محوری مقاله این است که جهت گیری های سیاست خارجی ایران عمیقاً متاثر از رویکردهای هویتی دولت است، با این وجود به دلیل ضعف یا فقدان نهادهای مدنی، تعاریف هویتی دولت نه در تعامل منطقی با ملت بلکه بیشتر بر اساس نگرش های نخبگان سیاسی حاکم شکل می گیرد. چنین فرآیندی آثار زیا نباری بر سیاست گذاری خارجی ایران داشته و سبب تضییع منافع ملی کشور گردیده است.