الف- فارسی
- برگر، تامس. یو، (1390)، «هنجارها، هویت و امنیت ملی در آلمان و ژاپن»، در کتاب فرهنگ امنیت ملی، هنجارها و هویت در سیاست جهانی، ویراسته پیتر جی کتزنشتاین، ترجمه محمدهادی سمتی، جلد دوم،چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- جانستن، آلاستر آین، (1390)، «واقعگرایی فرهنگی و استراتژی در چین مائوئیست»،در کتابفرهنگ امنیت ملی، هنجارها و هویت در سیاست جهانی،ویراستهپیتر جیکتزنشتاین، ترجمه محمدهادی سمتی، چاپ اول، جلد اول،تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- جپرسن، رونالد ال، الکساندر ونت و پیتر جی کتزنشتاین، (1390)، «هنجارها، هویت و فرهنگ در امنیت ملی»، در کتاب فرهنگ امنیت ملی، هنجارها و هویت در سیاست جهانی، (جلد اول)،ویراسته پیتر جی کتزنشتاین، ترجمه محمدهادی سمتی، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- جعفرزاده، حسین و محسن خلیلی، (1392)، «نقشهای ملی و پیدایش قدرت نرم: تحلیل کمّی گفتارها/نوشتارهای مقام معظم رهبری (1388-1368)»، دوفصلنامهمطالعاتقدرتنرم، سال سوم، شماره 9.
- جوادی ارجمند، محمدجواد و ام‌البنین چابکی، (1389)، «هویت و شاخص‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامهسیاست، دوره 40، شماره 1.
- حیدری، شقایق، (1393)، «فرهنگ راهبردی ایران؛ زمینه‌های تاریخی و بسترهای اجتماعی»، فصلنامه پژوهشنامه دفاع مقدس، شماره 10.
- دهقانی فیروزآبادی، سید جلال، (1388)، «منابع ملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست، شماره 11.
- دهقانی فیروزآبادی، سید جلال و پیمان وهاب‌پور، (1392)، امنیت هستیشناختی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- دهقانی فیروزآبادی، سید جلال، (1393)، چرخه گفتمانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ از دولت بازرگان تا دولت روحانی، چاپ اول، تهران: مخاطب.
- رسولی ثانی‌آبادی، الهام، (1390-الف)، «مبانی بیناذهنیتی هویت نظام ج.ا.ا»، فصلنامهمطالعاتراهبردی، شماره 51.
- رسولی ثانی‌آبادی، الهام، (1390-ب)، هویت وسیاست هسته‌ای در جمهوری اسلامی ایران، چاپ اول، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران.
- رسولی ثانی آبادی، الهام و سید محسن میرحسینی، (1394)، «بررسی عوامل شکل‌دهنده به سیاست هسته‌ای دولت اعتدال بر اساس نظریه پیوستگی جیمز روزنا»، فصلنامه راهبرد، شماره 74.
- رسولی ثانی‌آبادی، الهام و امیرحسین عسگری، (1395)، «بررسی جهتگیری تجدیدنظرطلبی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (1392-1384) بر اساس الگوی سیستمیک روابط بینالملل»، فصلنامهسیاست خارجی، سال 30، شماره 4، زمستان 1395.
- سلیمی، حسین، (1386)، «نگرشی سازه‌انگارانه به هویت ملی در ایران»، فصلنامه مطالعات ملی، سال هشتم، شماره 3.
- ظریف، محمدجواد و سید مهدی سجادیه، (1393)، «صورت‌بندی گفتمان مصلحت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامهدانش سیاسی، شماره 20.
- قنبرلو، عبدالله، (1391)، «فرهنگ راهبردی و دفاع ملی؛ مطالعه موردی جنگ تحمیلی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 57.
- کاربو، جولیت، جفری اس. لنتیس و رایان کی. بیسلی، (1393)، «تحلیل سیاست خارجی در رهیافت مقایسه‌ای»، در کتاب مقدمه‌ای بر تحلیل سیاست خارجی، علیرضا خسروی و مهدی میرمحمدی، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- گودرزی، سهیل و احمد سلطانینژاد و مصطفی زهرانی و محسن اسلامی، (1396)، «بررسی رابطه جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا در پرتو فرهنگ راهبردی»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، شماره 39.
- متقی، ابراهیم و علی آزرمی، (1393)، «گفتمان سیاست خارجی دهه چهارم انقلاب اسلامی (تعاملگرای ضد نظام هژمونیک) از منظر تئوری سازهانگاری»، فصلنامهپژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال سوم، شماره 4.
- متقی، ابراهیم و زهره پوستینچی، (1390)، الگو و روند در سیاست خارجی ایران، چاپ اول، قم: دانشگاه مفید.
- متقی، ابراهیم و اسماعیل سلطانی، (1392)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نسبت به عراق و تاثیر آن بر جایگاه منطقه‌ای ایران»، فصلنامه دانش سیاسی و بینالمللی، سال دوم، شماره 5.
- مشیرزاده، حمیرا، (1383)، «سازهانگاری به عنوان فرانظریه روابط بینالملل»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 65.
- هالستی، کی.جی، (1373)، مبانی تحلیل سیاست بینالملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارمسری، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
ب- انگلیسی
- Afrasiabi، Kaveh and Abbas Maleki, (2003), “Iran’s Foreign Policy after 11 Septembe”, The Brown Journal of World Affairs, Winter/Spring 2003, Volume IX, Issue 2.
- Balamir, Bezen, (2007), Does “Strategic Culture” Matter? Old Europe, New Europe and the Transatlantic Security, Perceptions, Summer-Autumn 2007.
- Behravesh, Maysam, (2018), “State Revisionism and Ontological (in) Security in International Politics: the Complicated Case of Iran and its Nuclear Behavior”,
Journal of International Relations and Development, Vol. 21, No. 4,
https://doi.org/10.1057/s41268-018-0149-x.
- Dehghani Firouzabadi, S. J., (2008), “Emancipating Foreign Policy: Critical Theory and Islamic Republic of Iran's Foreign Policy”, The Iranian Journal of International Affairs, Vol. XX, No. 3.
- Dehshiri, M. R. & M.R. Majidi, (2009), “Iran’s Foreign Policy in Post-Revolution Era: A Holistic Approach”, The Iranian Journal of International Affairs, Vol. XXI, No. 1-2.
- DeGroot, Mikaela and others, (2008), Deconstructing Iranian Speech: A Strategic Culture Analysis, Workshop in Public Affairs, International Issues Public Affairs, 12 May 2008.
- Eisenstadt, Michael, (2015), “The Strategic Culture of the Islamic Republic of Iran: Operational and Policy Implications”, Middle East Studies, Marine Corps University, August, No.1.
- Finnemore, Martha and Kathryn Sikkink, (2001), “TAKING STOCK: The Constructivist Research Program in International Relations and Comparative Politics”,Annual Review of Political Science, No. 4.
- Graham, Melanie, (2014), Redefining Strategic Culture, The University of Northern British Columbia, June 2014.
- Gray, Colin S., (2006), “Out of the Wilderness: Prime Time for Strategic Culture”, Comparative Strategic Cultures Curriculum, October2006.
- Haji-Yousefi, Amir M., (2010), “Iran's Foreign Policy during Ahmadinejad: From Confrontation to Accommodation”, Alternatives: Turkish Journal of International Relations, Vol. 9, No. 2.
- Lebow, Richard Ned, (2008), A Cultural Theory of Internatinal Relation, New York, Cambridge.
- Lauterbach, Toby, (2011), Constructivism, Strategic Culture,and the Iraq War, ASPJ Africa & Francophonie - 4th Quarter 2011.
- McInnis, J. Matthew, (2015), Iran’s Strategic Thinking Origins and Evolution, American Enterprise Institute, May 2015.
- Meyer, Christoph O., (2004), “Theorising European Strategic Culture between Convergence and the Persistence of National Diversity”, Cepsworking Document, No. 204.
- Mohammad Nia, Mahdi, (2010), “Understanding Iran’s Foreign Policy: An Application of Holistic Constructivism, Alternatives”, Turkish Journal of International Relations, Vol. 9, No. 1.
- Mohammad Nia, Mahdi, (2011), “A Holistic Constructivist Approach to Iran's Foreign Policy”,International Journal of Business and Social Science, Vol. 2, No. 4.
- Neumann, Iver B. & Henrikki Heikka, (2005), “Grand Strategy, Strategic Culture, Practice: The Social Roots of Nordic Defence’ Cooperation and Conflict”, Journal of the Nordic International Studies Association, Vol. 40, No. 1.
- Piet, Rémi and Licínia Simão, (2016), Security in Shared Neighbourhoods Foreign Policy of Russia, Turkey and the EU, London: Palgrave Macmillan.
- Rosa, Paolo, (2014), “The Accommodationist State: Strategic Culture and Italy’s Military Behavior”, International Relations, 2014, Vol. 28, No. 1.
- Rynning, Sten, (2003), “The European Union: Towards a Strategic Culture?”, Security Dialogue, Vol. 34, No. 4.
- Scobell, Andrew, (2002), China and Strategic Culture, Carlisle, PA: U.S. War College, Strategic Studies Institute (SSI), May 2002.
- Stanley, Willis, (2006), The Strategic Culture of the Islamic Republic of Iran, Comparative Strategic Cultures Curriculum, Defense Threat Reduction Agency Advanced Systems and Concepts Office, October 31, 2006, 17, Available at: www.fas.org/irp/ agency/dod/dtra/iran.pdf (accessed June 28, 2011), 31 October 2006.
- Strain ،Frederick R., (1996), ”Discerning Iran’s Nuclear Strategy: An Examination of Motivations“, Strategic Culture, and Rationality, (A Research Report Submitted to Faculty of the U.S. Air War College, Maxwell Air Force Base, AL, 15 April 1996).
)