دراین نوشتار از یک سو به بحث کشورداری در مباحث مدرن توجه میشود و از سوی دیگر تلاش میشود تا پرسشها و مسائل کاربردی آن شناسایی و به یکی از متون کلاسیک ایران یعنی تاریخ بیهقی عرضه شود. بنابراین تاریخ بیهقی را بهعنوان یک اثر "سیاستنامه نویسی" برای اولین بار بازخوانی و مطرح میشود و با محوریت کارگزاران سیاسی این میراث ملی بررسی و خوانشی امروزین از آن ارائه میشود تا چارچوبی مقدماتی برای الگوی کشورداری از درون متن تاریخ بیهقی معطوف به نقش کارگزاران سیاسی در سه حوزه بینش، گرایش و کنش تدوین شود. روش پژوهش در این نوشتار، گرندد تئوری (داده بنیاد) است.