فاطمه تقوی رمضانی؛ محمد سلطانی فر؛ حسن درزبان رستمی؛ حمید رضا حسینی دانا
چکیده
هدف این پژوهش تبیین نقش دیپلماسی دیجیتال بهعنوان ابزار قدرتسازی دولتها است. رویکرد ترکیبی، ارائه مدل محقق ساخته با نگاه قدرتسازی رسانههای نوین و تدوین راهبرد این پژوهش را متمایز از غیر میکند مضاف براینکه محقق به انجام کامل تحقیق از طریق مجازی وفادار بوده است. از تکنیک دلفی برای شناسایی شاخصها و از تکنیک دیمتل برای مدلسازی ...
بیشتر
هدف این پژوهش تبیین نقش دیپلماسی دیجیتال بهعنوان ابزار قدرتسازی دولتها است. رویکرد ترکیبی، ارائه مدل محقق ساخته با نگاه قدرتسازی رسانههای نوین و تدوین راهبرد این پژوهش را متمایز از غیر میکند مضاف براینکه محقق به انجام کامل تحقیق از طریق مجازی وفادار بوده است. از تکنیک دلفی برای شناسایی شاخصها و از تکنیک دیمتل برای مدلسازی استفاده گردید. برای آزمون مدل اکتشافی و تحلیل میزان اثرات متقابل متغیرها از تکنیک حداقل مربعات جزئی استفاده شد. جمعآوری اطلاعات، تلفیقی از روشهای اسنادی، میدانی و ابزار اندازهگیری پرسشنامه ساختارمند و در قالب طیف لیکرت و پرسشنامه آنلاین میباشد. جامعه آماری متشکل از دیپلماتها، خبرنگاران و اساتید علوم سیاسی و ارتباطات، با حجم نمونه 15 نفر در بخش کیفی و 60 نفر در بخش کمی است که با نمونهگیری گلوله برفی مجازی انتخاب شدند. یافتهها نشان داد نقش رسانههای نوین، میانجیگری کامل انتقال قدرت به دیپلماسی است و این رسانهها با ارتباط برخط میان کاربران، ارتباطسازی و شبکهسازی کرده و با کنشگری، تصویرسازی، عملیات روانی، روایت مطلوب خود را تولید و با جهتدهی و جریانسازی، موجب تقویت همگرایی کاربران شده و در نهایت با ایجاد حس تعلق موجب هویتسازی گردیده و برای دستگاه دیپلماسی فرصتسازی میکند.
روح اله اسلامی؛ رضا سرحدی؛ مهدی فیضی
چکیده
رودخانههای مرزی بهعنوان یکی از مهمترین عوارض طبیعی همواره منشأ اختلافات بسیاری در روابط بین دولتها محسوب میشوند. رودخانه هیرمند بهعنوان شریان اصلی دریاچه هامون، رودخانه مرزی ایران و افغانستان است که سبب بسیاری از مجادلات مرزی از ابتدای مرزبندی مشخص بین این دو کشور تا به امروز بوده است. عدم پایبندی افغانستان به قرارداد ...
بیشتر
رودخانههای مرزی بهعنوان یکی از مهمترین عوارض طبیعی همواره منشأ اختلافات بسیاری در روابط بین دولتها محسوب میشوند. رودخانه هیرمند بهعنوان شریان اصلی دریاچه هامون، رودخانه مرزی ایران و افغانستان است که سبب بسیاری از مجادلات مرزی از ابتدای مرزبندی مشخص بین این دو کشور تا به امروز بوده است. عدم پایبندی افغانستان به قرارداد 1351 مبنی بر تأمین حقابه رودخانه هیرمند و بهتبع آن، خشکی هامون بهعنوان دریاچهای که حیات سیستان به آن وابسته است، چالشهای فزایندهای را در منطقه سیستان رقم زدهاست. از دیرباز مذاکرات مختلفی میان ایران و افغانستان درباره حقابه ایران صورت گرفته اما تا به امروز این مسئله معلق مانده است. در پژوهش پیشرو، نگارندگان قصد دارند به این پرسش پاسخ دهند که راهبردهای دیپلماسی تأمین حقابه رودخانه هیرمند میان ایران و افغانستان چه میباشد؟ در راستای پاسخگویی به این سؤال و در چارچوب نظریه بازیها، در مرحله اول بایستی بحران آب هیرمند بهعنوان اولویتی مهم در عرصه سیاستگذاری ایران قرار گیرد. سپس در فرآیند مذاکرات بین ایران و افغانستان و بر اساس دیپلماسی، عقلانیت بازیگران و اولویتها و برداشتهای آنها، دسترسی افغانستان به بندر چابهار و تأمین حقابه هیرمند بهعنوان نقطه تعادل و بهترین گزینه برای هر دو کشور برگزیده شود.
ناصر اسدی؛ نگار قنواتی؛ امیر رضایی پناه
دوره 4، شماره 12 ، خرداد 1394، ، صفحه 9-35
چکیده
چکیده
در پی انقلاب اسلامی و برآمدن نظام جمهوری اسلامی ایران بر فراز خلیج فارس و خاورمیانه،
موج تازهای از ایستارها و انگاره ها به پهنه سیاست خارجی ایران و ساختار روابط بین الملل وارد شد .
اصول و مفاهیم این انقلاب و ساختار سیاسی ن وپدید، عموماً متأثر از اندیشه و عمل امام خمینی
به عنوان ایدئولوگ و رهبر آن بوده است. این نوشتار با به پرسش ...
بیشتر
چکیده
در پی انقلاب اسلامی و برآمدن نظام جمهوری اسلامی ایران بر فراز خلیج فارس و خاورمیانه،
موج تازهای از ایستارها و انگاره ها به پهنه سیاست خارجی ایران و ساختار روابط بین الملل وارد شد .
اصول و مفاهیم این انقلاب و ساختار سیاسی ن وپدید، عموماً متأثر از اندیشه و عمل امام خمینی
به عنوان ایدئولوگ و رهبر آن بوده است. این نوشتار با به پرسش گرفتن ساختار نشانه شناختی وسامانه
مفصل بندی گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، به دنبال ارائه چارچوبی تبیینی برای تحلیل آن است .
برپایه فرضیه نگارندگان، سامانه مفصل بندی گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، در چارچوب
سه وجهی ایدئولوژی، استراتژی و دیپلماسی تبیین پذیر است . ایدئولوژی، ناظر بر اصول و موازین
باورداشتی و اعتقادی است که عموماً از منبع اسلام انقلابی - انتقادی تغذیه می شود . استراتژی،
محاسبات امنیتپایه و سیاست سختافزاری، و دیپلماسی الگوهای پذیرفته شده گفتگو و مذاکره برای
دستیابی به منافع ملی را دربرمیگیرد. بروندادهای این گفتمان، خود را به ترتیب در گزاره های استوار
بر اسلام انقلابی - انتقادی، واقعگرا - عملگرا و مصلحت اندیش - نوگرا نمایان می سازد.