مجیدرضا مومنی؛ مرضیه چهارمحالی اصفهانی
چکیده
پایان جنگ سرد موجب همکاریهای جدید بین کشورها شد. یکی از انواع همکاری، رژیمهای بینالمللی میباشد. وجود قدرتهای نوظهور در منطقه مانند چین و هند و کشورهای افغانستان و ایران با یک گذشته تاریخی مشترک و ارزشهای فرهنگی و پیوستگی اقتصادی، زمینه مناسب برای تشکیل یک رژیم بینالمللی در منطقه را ایجاد میکند. بندر استراتژیک چابهار ...
بیشتر
پایان جنگ سرد موجب همکاریهای جدید بین کشورها شد. یکی از انواع همکاری، رژیمهای بینالمللی میباشد. وجود قدرتهای نوظهور در منطقه مانند چین و هند و کشورهای افغانستان و ایران با یک گذشته تاریخی مشترک و ارزشهای فرهنگی و پیوستگی اقتصادی، زمینه مناسب برای تشکیل یک رژیم بینالمللی در منطقه را ایجاد میکند. بندر استراتژیک چابهار میتواند در مرکز این رژیم قرار گیرد. در این راستا این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی است که چابهار چه ظرفیتهایی برای تبدیل شدن به یک رژیم بینالمللی دارد و عناصر مشترک برای همکاری در غرب آسیا چگونه تشکیل این رژیم را تسهیل مینماید؟ و فرضیهای که در پاسخ به این پرسش مهم مطرح است مبتنی بر این واقعیت میباشد که چابهار به سبب موقعیت ژتواکونومیک و ژئواستراتژیک خود میتواند به یک رژیم بینالمللی اقتصادی تبدیل شود و پیشینه روابط و ارزشهای مشترک میان کشورهای منطقه، شکلگیری این رژیم را تسهیل میکند. این مقاله با روش تبیینی- تحلیلی و با استفاده از منابع ثانویه شامل کتب، مقالات و سایتهای اینترنتی انجام میشود.