دانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321The Ummah -Oriented Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran; Comparing the two Doctrines of "Umm Al-Qura "and" Increasing Engagement"امت گرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ تطبیق دکترین های «ام القرای» و تعامل فزاینده»930146FAحسینخانیعضو هیئت علمی
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نورJournal Article20140407<em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>With the victory of the Islamic Revolution and Adoption of "Exportation of Revolution" Approach, Iran's foreign policy objectives were outlined three types of goals, including "due to the nature of the nation - state", " Arising from the ideological nature of the political system" and " Based on the religious nature of the system". Imposed by the war and the events of September 11, we are onlooker the formation of two doctrines: "Umm Al-Qura" and "increasing engagement" in Iran's foreign policy. In this paper, we have tried to answer the question how to approach the "Exportation of Revolution" with trends Ummah standard oriented has been manifested? Accordingly, the paper's hypothesis Claims "the Islamic Republic's foreign policy is influenced by environmental conditions (regional and international) to preserve the ideals of realism and pragmatism inclined and yet it the vehicle has the right to achieve their ideals". Accordingly, we evaluated "doctrine Umm Al-Qura" and "increasing engagement" which have dealt with Iranian partnership with international institutions, and by means of the two principles of "justice" and "fair peace", its confrontation with threats and hidden and half hidden violence of September 11 aftermath.</em><em>چکیده</em> <br /><em>با پیروزی انقلاب اسلامی و اتخاذ رویکرد «صدورانقلاب» در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، سه گونه اهداف «ناشی از ذات ملت- دولت»، «برخاسته از ذات ایدئولوژیک نظام سیاسی» و «مبتنی بر ذات دینی نظام» مطرح شدند. با بروز جنگ تحمیلی و رخداد 11سپتامبر، شاهد شکل گیری دو دکترین «امالقری» و «تعامل فزاینده» در سیاست خارجی ایران هستیم. در این نوشتار سعی شده تا به این سئواال اصلی پاسخ داده شود که چگونه رویکرد «صدور انقلاب» با معیار امتگرایی در دکترین های فوق جلوه گر شده است؟ بر این اساس، فرضیه مقاله مدعی است «سیاست خارجی ایران، تحت تأثیر شرایط محیطی (منطقهای و بینالمللی) ضمن حفظ آرمانها به واقعگرایی و عملگرایی تمایل پیدا نموده و از این رهگذر، محملی برای رسیدن به آرمان های خودساخته است». بر این اساس، به ارزیابی مفردات و شکل گیری دکترین «امالقری» و «تعامل فزاینده» پرداخته ایم که طی آن، ایران با مشارکت در نهادهای ببین المللی و با توسل به دو اصل «عدالت» و «صلح عادلانه» در پی مقابله با تهدیدات و خشونت های پنهان و نیمه</em><em></em><em>پنهان به</em><em></em><em>وجودآمده پس از 11 سپتامبر برآمد.</em> <br /><em> </em> <br /><em> </em>دانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321A constructivist Approach toward the Rising US Sanction Policies of Iran(1980-2012)رویکردی سازه انگارانه به روند تکامل و تشدید سیاست تحریمی آمریکا علیه ایران3159149FAفهیمهعشرتی خلیل آباددانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهدسید اصغرکیوان حسینی دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی(نویسنده مسئول)Journal Article20140517<em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>In the turbulent relations between U.S and Iran, America’s sanction-based approach against Iran is considerable. These sanctions enjoy a three decade history (from Carterera) and had fluctuation in different periods. In other worlds, the pattern of that policyhas changes in three periods: the cold war era, post-cold war era, and the aftermath of September11. This paper (according to the constructivism approach) proposed a new explanation for U.S sanction policy against Iran and the main hypothesis is that the policy in the past eras was progressive and too realistic but shows gradual improvements in its elements of constructivism.</em><em>چکیده</em> <br /><em>در چارچوب روابط پرتنش و فراز و نشیب میان آمریکا و ایران، رویکرد تحریمی ایالات متحده از اهمیت خاصی برخوردار است. عملکرد مزبور که حدود سه دهه یعنی از زمان کارتر سابقه دارد، در مقاطع مختلف با نوساناتی همراه بوده است. به عبارت دیگر، الگوی برخورد آمریکا با تهدید ایران، بر محور سیاست تحریم، در دوره های جنگ سرد، دهه پایانی قرن بیستم و شرایط بعد از یازدهم سپتامبر، مسیری تکاملی و رو به گسترش را طی کرده که در کنار تأثیرپذیری دائمی از انگیزه ها و ملاحظات واقعگرایانه، بهتدریج به دستمایه های سازهانگارانه آن نیز افزوده شده است. نوشتار حاضر میکوشد که بر اساس منطق ناظر بر مکتب یادشده (سازهانگاری)، تصویر جدیدی از رفتار تحریمی علیه ایران را در طول دهههای گذشته ارائه نماید. بر این پایه فرضیه محوری این نوشتار عبارت است از اینکه: سیاست تحریمی آمریکا علیه ایران در طول سه دهه گذشته از روندی تکاملی برخوردار بوده، به گونه ای که در کنار تداوم پایبندی به ملاحظات واقعگرا، به وجه سازه انگارانه اش افزوده شده است. </em> <br /> دانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321Temporary Cabinet Foreign Policy: of Non – alignment to Neither West Nor East Principleسیاست خارجی دولت موقت: از عدم تعهد تا اصل نه شرقی نه غربی6181151FAسید حسنمیر فخرایی* استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی0000-0002-9639-1776Journal Article20140412<em>Temporary Cabinet Foreign Policy: of Non – alignment to Neither West Nor East Principle</em> <br /><em> </em> <br />Seyd Hasan Mir Fakhraei* <br /> <br />(Received:2014/June/14 – Accept: 2014/Octobr/27) <br /><em> </em> <br /><em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>Foreign policy of the Bazargan cabinet is one of the most controversial issues in the history of Iran's foreign policy which was based on non – alignment policy and neither west nor east principle. lack of a precise definition of this principle and absence of consensus on its meaning among political parties caused different interpretations and flow of various demands by political parties to the government based on their definition and this paper aims to analyze this government's challenges and problems via theoretical and practical analyze of non – alignment policy and neither west nor east principle in temporary cabinet and other contemporary political parties opinion .</em> <br /><em> </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* Assistant Professor of Political Science at Allameh Tabataba’i University (for501520@yahoo.com)سیاست خارجی دولت موقت: <br />از عدم تعهد تا اصل نه شرقی، نه غربی <br /> <br />سیدحسن میرفخرائی* <br /> <br />( تاریخ دریافت:23/1/93 – تاریخ پذیرش: 5/8/93 ) <br /> <br /><em>چکیده</em> <br /><em>سیاست خارجی دولت بازرگان، یکی از بحثبرانگیزترین دورههای تاریخ سیاست خارجی ایران است که بر مبنای سیاست عدم تعهد و اصل نه شرقی و نه غربی قرار داشت. عدم وجود تعریفی جامع و مانع از این اصل و فقدان اجماع در خصوص معنای آن در بین گروههای سیاسی باعث شد تا تفاسیر و برداشتهای مختلفی از آن صورت بگیرد و هر گروه، بسته به تعریف خود، انتظار خاصی از دولت داشته باشد. این نوشتار قصد دارد تا با بررسی نظری و عملی سیاست عدم تعهد و اصل نه شرقی و نه غربی از منظر دولت موقت و سایر گروههای سیاسی وقت به مشکلات و چالشهای پیش روی این دولت بپردازد. پژوهش حاضر با تحلیل سیاست خارجی دولت موقت در پایان به این نتیجه دست مییابد که نوع برداشت دولت بازرگان از مفهوم نه شرقی نه غربی با سایر نیروهای اجتماعی فعال در عرصه سیاسی ایران در آن مقطع متفاوت بوده است.</em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی for501520@yahoo.comدانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321Liberty and Security :An Interactive Modelتحلیل الگوی تعامل و آزادی و امنیت8399152FAاصغرافتخاریدانشیار علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع)Journal Article20140407Liberty and Security :An Interactive Model <br /><em> </em> <br />Asghar Eftekhari* <br /> <br />(Received: 2014/April/7 – Accept: 2014/Octobr/27) <br /><em> </em> <br /><em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>Virtues have the main rule in managing Social and Political Life; </em><em> hence</em><em>, </em><em>the following</em><em> question is important: If there be an opposition between different Virtues, which one should – or could – be </em><em> preferred</em><em>? </em><em>In this paper, author tries to</em><em> analyze the relationship between Liberty </em><em>and</em><em> Security, and </em><em>suggest</em><em> two models</em><em> in this regard</em><em>. This two models </em><em> developed</em><em> by Islamic- Iranian discourse </em><em>can be labeled</em><em> Negative and positive. </em> <br /><em> Security is the main virtue in Negative Model but Liberty is the </em><em>major</em><em> one, in</em><em> the</em><em> Positive Model. Therefore, author has designed a complex model which is biased on two different principles: Power (in negative model) and Satisfaction (in positive model). </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* Associate Professor of Political Science at Imam Sadiq University. <br />(Eftekhariasg@gmail.com)تحلیل الگوی تعامل آزادی و امنیت <br /> <br />اصغر افتخاری* <br /> <br />(تاریخ دریافت: 18/1/93 – تاریخ پذیرش: 5/8/93 ) <br /><em> </em> <br /><em>چکیده</em> <br /><em>با توجه به نقش راهبردی فضایل در مدیریت زندگی اجتماعی و سیاسی، این پرسش که درصورت بروز تداخل یا تعارض بین فضایل، چگونه میتوان موضوع را مدیریت نمود، دغدغهای دیرین در حوزه مباحث فلسفه سیاسی و اجتماعی به شمار میآید که از ارزش نظری و راهبردی برخوردار است. در مقاله حاضر، نویسنده از نسبت دو فضیلت مهم آزادی و امنیت سؤال نموده که در طول تاریخ عمدتاً با اولویتبخشی به امنیت و تأسیس نظامهای بسته، حلوفصل شده است. محقق جهت تحلیل ابعاد مختلف موضوع، با استفاده از روش تحلیلی و طراحی الگویی ترکیبی مبتنی بر نظریههای «امنیت ایجابی- سلبی» و «آزادی مثبت </em><em>–</em><em> منفی» تلاش نموده تا نسبت مطلوب بین این دو را تبیین و ارایه نماید. یافتههای محقق، بیانگر کاستی نظریههای تکبُعدی هر دو رویکرد لیبرالیستی و واقعگرایی است و در نهایت، رویکردی تعاملی را با عنوان «نظریه امنیت در چارچوب» با رعایت جایگاه راهبردی آزادی پیشنهاد مینماید.</em> <br /><em> </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* دانشیار علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع) Eftekhariasq@ gmail.comدانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321Survey of the Key Methods of Improving Public Trust to Governmentواکاوی سازوکارهای کلیدی تقویت اعتماد عمومی به دولت: رویکرد نگاه شهروندی101118153FAحسندانایی فرددانشیار مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرسعلیرضاحسن زادهدانشیار مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرسسمیهنصرالهیدانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرس(نویسنده مسئول)Journal Article20140414SurveyoftheKeyMethodsofImprovingPublicTrusttoGovernment <br /> <br />Hasan Danaee Fard* - Ali Reza Hasanzadeh** - Somayeh Nasroallahi*** <br /> <br />(Received: 2014/April/17 – Accept: 2014/Octobr/27) <br /><em> </em> <br /><em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>Public Trust is considered as a strategic capital of any political system. Accordingly, one of the main challenges facing governments is “public Trust management”. The governments should use mechanisms to achieve this objective.</em> <br /><em>The final goal of this research is to suggest mechanisms for public Trust promoting to the Iranian government. It is provided in mix method. In the first stage, the mechanisms are provided through reviewing and a scale is developed along taken mechanisms and in the second stage, such scale is justified by public. Finally, 38 determined mechanisms are classified in 5 categories. The main ones are: social equity in using public service, making political and economic peace, and existence of efficient judicial institution.</em> <br /><em>It is also analyzed the gap between the current and desired situation using the mechanisms in which there is significant difference between them in all identified mechanisms. </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />*Associate Professor of Public Administration, Tarbiat Modarres University <br />h.danaefard@modares.ac.ir <br /> <br /> <br />**Associate Professor of Information Technology Management, Tarbiat Modarres University .ar_hassanzadeh@modares.ac.ir <br /> <br /> <br />***Master of Public Administration, Tarbiat Modarres University <br />som.nasrollahi@gmail.com (corresponding author)واکاوی سازوکارهای کلیدی تقویت اعتماد عمومی به دولت: پژوهشی – ترکیبی <br /> <br />حسن داناییفرد* - علیرضا حسنزاده**- سمیه نصراللهی*** <br /> <br />(تاریخ دریافت:25/1/93 – تاریخ پذیرش: 5/8/93) <br /> <br /><em>چکیده</em> <br /><em>یکی از سرمایه های راهبردی هر نظام سیاسی، اعتماد عمومی است. بر این اساس، یکی از چالش های عمده فراروی دولت ها "مدیریت اعتماد عمومی" است. دولت ها برای تحقق چنین نوع مدیریتی ناگزیرند به سازوکارهایی متوسل شوند.</em> <br /><em>هدف غایی پژوهش، احصای سازوکارهای ارتقای اعتماد عمومی به دولت در ایران است. پژوهش صبغه ترکیبی دارد. در مرحله نخست، سازوکارها از طریق مصاحبه احصا و در کنار سازوکارهای برکشیدهشده از ادبیات موجود، سنجهای تدوین و در مرحله دوم، چنین سنجهای در معرض قضاوت شهروندان قرار داده شد. در نهایت 38 سازوکار شناسایی و در 5 دسته طبقه بندی شد که مهمترین آنها عبارتاند از: برابری اجتماعی در استفاده از خدمات دولت، ایجاد آرامش سیاسی و اقتصادی، وجود نهادهای قضایی کارآمد، پاسخگویی و مسئولیت پذیری دولت، اعتراف دولتمردان به اشتباهاتشان. همچنین شکاف وضع موجود و مطلوب استفاده از سازوکارها نیز تحلیل شده که نتایج، حاکی از تفاوت معنی دار بین وضع موجود و وضع مطلوب است.</em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />*دانشیار مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرس danaefard@modares.ac.ir <br /> <br /> <br />** دانشیار مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرس hassanzadeh@modares.ac.ir <br /> <br /> <br />*** دانشآموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرس(نویسنده مسئول) nasrollahi@gmail.comدانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321Envy and politics; Nozick vs. Rawlsحسادت و سیاست؛ نوزیک در برابر رالز119139154FAسیدرضاموسویاستادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهرانJournal Article20140617Envy and politics; Nozick vs. Rawls <br /><em> </em> <br />Seyd Reza Mosavi* <br /> <br />(Received: 2014/Jone/17 – Accept: 2014/Octobr/27) <br /> <br /><em> </em> <br /><em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>In order to create a fair and neutral position Rawls disregards the psychological features such as altruism and envy that might influence the establishment of the principle of justice. It is however worth noting that in this process Rawls takes the principle of mutually disinterested principle in original position for granted. RobertNozick as Rawls’s intellectual rival who is among the founders of the libertarian school criticizes Rawls on the ground that Rawls’s initiation not only is not fair and neutral it is not in fact conformant to the human’s nature. Removal of envy from the original position is regarded as indefensible by Nozick because he believes that all features and qualifications of human nature should be considered in a political theory. However, Nozick claims that envy is not completely absent in Rawls’s theory. He believes that the principle of difference introduces envy to Rawls’s theory.This article examinesNozick’s criticisms and analyses his defense of the essentiality of envy in the development of a theory of justice. It also investigates whether Rawls’s theory of justice will itself create the envy. The methodological framework employed in this paper for the examination of the views of Rawls and Nozick is comparison and analysis of the content. </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* Assistant Professor of Political Sciences at Tehran Univetsity (rezamousavi@ut.ac.ir)حسادت و سیاست؛ نوزیک در برابر رالز <br /> <br />سیدرضا موسوی* <br /> <br />(تاریخ دریافت:27/3/93 – تاریخ پذیرش: 5/8/93 ) <br /><em> </em> <br /><em>چکیده</em> <br /><em>رالز برای ایجاد وضعیتی منصفانه و بیطرفانه </em><em>در وضع نخستین جهت تدوین اصول عدالت</em><em>، با فرض اصل عدم نفع متقابل در وضع مذکور، </em><em>ویژگی های روانشناختی نمایندگان </em><em>همچون نوعدوستی و حسادت که قابلیت تأثیرگذاری بر تدوین اصول عدالت را دارند، از وضع مذکور حذف میکند. </em><em>اما برخی از رقبای فکری وی همچون روبرت </em><em>نوزیک که یکی از پایه گذاران مکتب لیبرتارین است، از دیدگ</em><em>ا</em><em>ه رالز انتقاد میکند و روش وی را نهتنها منصفانه و بیطرفانه نمیداند بلکه آن را خلاف طبع بشر و ناروا میشمرد. وی حذف حسادت از وضع نخستین را غیرقابل دفاع میداند زیرا طبیعت آدمی با تمام ویژگیهایش باید در یک نظریه سیاسی در نظر گرفته شود. بااینحال نوزیک نظریه رالز را نیز خالی از حسادت نمیداند. به نظر وی، ازجمله اصولی که در نظریه رالز باعث به وجودآمدن حسادت میشود، اصل تفاوت است. در این مقاله انتقادات نوزیک تحلیل میشود و به این سؤالات پاسخ داده میشود که آیا درنظرگرفتن ویژگی حسادت در تدوین نظریه عدالت ضروری است؟ </em><em>همچنین آیا نظریه عدالت رالز، خود موجد حسادت است؟ </em><em>نقد و بررسی آرای رالز و نوزیک در چارچوب تحلیل محتوا و مقایسه ایست.</em> <br /><em> </em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران rezamousavi@ut.ac.irدانشگاه علامه طباطباییپژوهش های راهبردی سیاست2345-61403820140321Bases of Nietzsche and Iqbal Lahori’s Thoughts
with an Emphasis on Anthropology and Political Philosophyمبانی اندیشه فردریش نیچه و اقبال لاهوری با تاکیدی بر انسان شناسی و فلسفه سیاسی141168155FAشجاعاحمدوند استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی0000-0001-9446-7987محسنسلگیدانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائیJournal Article20140428<em>Abstract</em> <br /><em> </em> <br /><em>In this paper, it is tried to put a comparative analysis on the thought of Nietzsche and Iqbal Lahori in four bases of epistemology, ontology, methodology and purpose of anthropology. Nietzsche is in conflict with any of the first three, but inevitably signs of recognition can be found about the four abovementioned elements in his thoughts. Irrational</em><em>epistemology</em><em>, </em><em>is based on the concept of atheism and nihilist; instinctive- methodology relies on intuition, instinct or intuition heaven- and anthropology naturalist relies on the concept of Nietzsche against love oriented epistemology, ontology integrated, hybrid methodology consisting of intellect, science and illumination and anthropological interest is love oriented. The main question here is: what are theDifference and similarity between Nietzsche and Iqbal in four vertices? They thought that the basic outline of the original claims, are largely different, but also overlap with each other. Understanding these basics is urgent to comprehend the political philosophy of the both thinkers</em><em>. </em>مبانی اندیشة فردریش نیچه و اقبال لاهوری <br />با تأکید بر انسانشناسی و فلسفة سیاسی <br /> <br />شجاع احمدوند* - محسن سلگی** <br /> <br />(تاریخ دریافت:8/2/93 – تاریخ پذیرش: 5/8/93 ) <br /> <br /><em>چکیده</em> <br /><em>در این نوشتار، مقایسة اندیشة نیچه و اقبال لاهوری در چهار بُعد معرفتشناسی، هستیشناسی، روششناسی و انسانشناسی مقصود قرار گرفته است. درحالیکه نیچه با هر سه مؤلفة نخست، سر ستیز دارد، اما لاجرم میتوان از وجود هر چهار محور شناخت در اندیشة وی سخن گفت. معرفتشناسی عقلستیز، هستیشناسی الحادی و نامعناباور متکی بر مفهوم قدرت، روششناسی متکی بر شهود غریزی- و نه شهود الهی- و انسانشناسی طبیعتگرای متکی بر مفهوم غریزه در نزد نیچه در برابر معرفتشناسی عشقمحور، هستیشناسی توحیدی، روششناسی ترکیبی مشتمل بر عقل، علم و اشراق و انسانشناسی عشقبنیاد اقبال قرار میگیرد. اما وجوه تشابه در چهار محور فوقالذکر در اندیشة این دو فیلسوف- شاعر قابل شناسایی است که این مقاله بخشی از جهد خود را بر آشکارکردن آن نهاده است. پرسش اصلی اینکه چه تفارق و تشابهی میان نیچه و اقبال در چهار محور اندیشه وجود دارد؟ مدعای اصلی میگوید که رئوس مبنایی اندیشة آنها، عمدتاً مفارق هستند، اما تشابهاتی نیز هرچند مختصر با یکدیگر دارند. شناخت مبانی مزبور، الزامی برای درک فلسفة سیاسی دو متفکر مورد مطالعه است. این مقاله از روش اسنادی با رجوع به منابع عمدتاً کتابخانهای بهره برده است.</em> <br /><br clear="all" /> <br /> <br />* استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی ahmadvand@atu.ac.ir <br /> <br /> <br />** دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی soroushenoo@yahoo.com