TY - JOUR ID - 9778 TI - بازاندیشی در روش تلفیقی: مطالعه موردی؛ رویه تصمیم گیری ایران در برجام JO - پژوهش های راهبردی سیاست JA - QPSS LA - fa SN - 2345-6140 AU - موسوی نیا, سیدرضا AD - استادیار روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 7 IS - 27 SP - 67 EP - 90 KW - روش KW - تلفیقی KW - الگو KW - تصمیم گیری KW - برجام DO - 10.22054/qpss.2019.23597.1684 N2 - روش تلفیقی (التقاطی) (Eclectic Method) یا روش اختلاطی (Mixed Method) در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل مشهور به ترکیبی(Combined) از روش‌های کمی و کیفی است و از آن با عنوان پارادایم سوم در روش‌شناسی نیز یاد می‌شود اما این جایگاه پارادایمیک و آن روایت مشهور، نیازمند نقد و بازاندیشی است. در این مقاله قصد داریم به جایگاه واقعی روش تلفیقی یا اختلاطی در روش‌شناسی بپردازیم و نشان ‌دهیم که به دلایل معرفت‌شناسی و بر خلاف روایت مشهور، امکان ترکیب (Combined) روش کمی و کیفی وجود ندارد اما می‌توان از این دو روش به صورت تلفیقی (Eclectic) در ذیل روش علمی- تجربی استفاده کرد. در بخش پایانی مقاله و به عنوان مطالعه موردی، نشان می‌دهیم چگونه می‌توان با روش تلفیقی، به یک فهم اولیه، پیرامون رویه تصمیم‌گیری سیاست خارجی ایران در برجام حاصل کرد. نویسنده معتقد است با وجود محدودیت اطلاعات در مورد چگونگی و چرایی اتخاذ تصمیم برجام در جمهوری اسلامی، روش تلفیقی به شکلی ساختارمند با مشخص کردن عوامل مؤثر بر اتخاذ یک تصمیم و نحوه تفسیر آن عوامل در نظام شناختی تصمیم‌گیران سیاست خارجی، مناسب‌ترین روش برای پژوهش‌های آغازین پیرامون رویه تصمیم‌گیری سیاست خارجی ایران در برجام است. UR - https://qpss.atu.ac.ir/article_9778.html L1 - https://qpss.atu.ac.ir/article_9778_8ad18da158fa7d759d516e5a1961f4c1.pdf ER -