امیر رضایی پناه؛ محمدحسین حاجیلو
دوره 2، شماره 5 ، تیر 1392، ، صفحه 163-196
چکیده
اسراییل، برپایهی مبانی مذهبی- قومی بنیاد نهاده شده اسـت. اندیشـه و کـنش سیاسـی در ایـن رژیـم بـر
برتریجویی نژادی استوار است. این موضوع در چارچوب گفتمان آشـکار و گفتمـان پنهـان آن هویـدا
است. از دیگر سو؛ رسانهها، ابزارهای نیرومند انتقال دادهها و معانی هستند. آنها توان بالایی در صورت-
دهی به ذهنیت و اندیشهی مخاطبان خود دارند. اسراییل ...
بیشتر
اسراییل، برپایهی مبانی مذهبی- قومی بنیاد نهاده شده اسـت. اندیشـه و کـنش سیاسـی در ایـن رژیـم بـر
برتریجویی نژادی استوار است. این موضوع در چارچوب گفتمان آشـکار و گفتمـان پنهـان آن هویـدا
است. از دیگر سو؛ رسانهها، ابزارهای نیرومند انتقال دادهها و معانی هستند. آنها توان بالایی در صورت-
دهی به ذهنیت و اندیشهی مخاطبان خود دارند. اسراییل رژیمی ایدئولوژیک است که بـرای پـراکنش و
القای کانون ایدئولوژی سیاسی خود و برتری قومی و نژادی، از رسانههای گروهی به فراوانی بهره مـی-
گیرد. رسانههای اسراییلی، پیوسته در پی بازتولید گفتمان پنهان نهفته در پس ایدئولوژی سیاسی اسراییل
هستند، که کانون آنرا نژادپرستی صهیونیستی سامان میدهد. نخبگان اسراییل، در روند ایجابی و سـلبی
هویتسازی برای شهروندان خویش، مرزهای آن را با کاربست رسانهها ترسیم مینمایند.
این نوشتار در پی نسبتسنجی میان زبان، گفتمان، ایدئولوژی نژادپرستی و رسانه در رژیم صهیونیستی
است. این امر بهویژه با بهره گرفتن از رهیافت »تئون وندایک« و »نورمن فرکلاف« انجام میپذیرد