حجت کاظمی
چکیده
تکثریابی ساخت سیاسی و فعال شدن شکافهای اجتماعی باعث شده تا جمهوری اسلامی طی دو دهه گذشته شاهد فرایند تشدیدیابندهای از رقابتهای انتخاباتی باشد. در کنار تمام کارکردهای مثبت انتخابات در ایران، سویههای تاریک این فرایند کمتر شناخته شده است. انتخابات در ایران اغلب باعث افزایش تنازعات درونی ساخت سیاسی، ایجاد انقطاعهای بسیار شدید ...
بیشتر
تکثریابی ساخت سیاسی و فعال شدن شکافهای اجتماعی باعث شده تا جمهوری اسلامی طی دو دهه گذشته شاهد فرایند تشدیدیابندهای از رقابتهای انتخاباتی باشد. در کنار تمام کارکردهای مثبت انتخابات در ایران، سویههای تاریک این فرایند کمتر شناخته شده است. انتخابات در ایران اغلب باعث افزایش تنازعات درونی ساخت سیاسی، ایجاد انقطاعهای بسیار شدید در فرایند سیاستگذاری، زمینهسازی برای فعالسازی و تشدید شکافهای اجتماعی (خصوصا شکافهای قومی و مذهبی) و همچنین شکلگیری نوعی سیاستورزی مبتنی بر حامیپروری و تشدید فساد اقتصادی سیاستمداران شده است. اما یکی از اصلیترین پیامدهای منفی این فرایند، اثر مشروعیتزدای انتخابات است. این نقش مشروعیتزدا با نقش ضدتوسعهای انتخابات در ایران پیوند خورده است. درک چنین ابعادی از لحاظ آسیبشناسی فرایندهای دموکراتیک و تلاش برای ارتقای کیفیت سازوکارهای انتخاباتی از اهمیت بالایی برخوردار است. چارچوب پیشنهادی مقاله برای اصلاح مسیر، سیاستگذاری در راستای «تکمیل زنجیره نهادی سیاست انتخاباتی» میباشد.