سعید عطار؛ الهام رسولی ثانی آبادی؛ معصومه جرگه
چکیده
مناقشه هستهای ایران و کشورهای 1+5، یکی از چالش برانگیزترین موضوعات سیاست داخلی و خارجی ایران در طی یک دهه گذشته بوده است. هدف این مقاله، بررسی مناقشه هستهای ایران و کشورهای 1+5 در بازه زمانی 1394-1384 بر اساس نظریه بازیها و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی است. یافتههای مقاله نشان میدهد که طرفین این مناقشه از سال 1384 تا سال 1390، از بازیهای ...
بیشتر
مناقشه هستهای ایران و کشورهای 1+5، یکی از چالش برانگیزترین موضوعات سیاست داخلی و خارجی ایران در طی یک دهه گذشته بوده است. هدف این مقاله، بررسی مناقشه هستهای ایران و کشورهای 1+5 در بازه زمانی 1394-1384 بر اساس نظریه بازیها و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی است. یافتههای مقاله نشان میدهد که طرفین این مناقشه از سال 1384 تا سال 1390، از بازیهای جنگ فرسایشی و لبه پرتگاه در ذیل بازیهای تقابلگرایانه استفاده میکردند. این بازیها مبتنی بر عدم همکاری و تقابل بود. از سال 1390 تا سال 1394 به دلیل عدم تحقق اهداف طرفین و سختترشدن شرایط ادامه این بازیها برای بازیگران، طرفین به بازیهای چانهزنی و معمای زندانی در ذیل بازیهای همکاریجویانه تغییر شیوه داد. همچنین بسته به نوع بازی در هر مرحله، فواصل دورهای مذاکره تعیین میشد به طوری که با گذار به بازیهای همکاری جویانه، فواصل مذاکرات نیز کاهش چشمگیری یافت