حمید رضا رحمانی زاده دهکردی؛ محمدهادی جوکار
چکیده
ربط و نسبت دینبا انگارۀ عقلانیت، دلمشغولی مستمر دینداران ژرف نگر بوده است. عرصۀ دین پژوهی مواجه با پرسشهای جدید در این زمینه است. اندیشمندان اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبودهاند و آشنایی مسلمانان با الزامات عصر جدید زمینۀ شروع پرسشهای جدید در نسبت بین دینداری و عقلانیت است. چون در تجربۀ انسان غربی نیز، مواجهه با چنین مسئلهای ...
بیشتر
ربط و نسبت دینبا انگارۀ عقلانیت، دلمشغولی مستمر دینداران ژرف نگر بوده است. عرصۀ دین پژوهی مواجه با پرسشهای جدید در این زمینه است. اندیشمندان اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبودهاند و آشنایی مسلمانان با الزامات عصر جدید زمینۀ شروع پرسشهای جدید در نسبت بین دینداری و عقلانیت است. چون در تجربۀ انسان غربی نیز، مواجهه با چنین مسئلهای را میتوان یافت، بهرهگیری از الگوهای پاسخگویی به این پرسش میتواند پرتویی بر برخی زوایای پنهان ارتباط دین و عقلانیت بیافکند. یک الگو، پاسخی است که توماس آکویناس به مسئله رابطۀ عقل و دین داده است. در این تحقیق بر اساس روش جستاری اسپریگنز که یکی از روشهای فهم نظریه سیاسی است به واکاوی این مسئله در اندیشه آکویناس خواهیم پرداخت. پرسش این است که «آکویناس مسئله ارتباط عقل و دین را چگونه آسیب شناسی میکند و تصویر ایده آل بازسازی شدۀ او برای برون رفت از آن چه ویژگیهایی دارد ؟» برای پاسخ، زوایای مختلف اندیشۀ سیاسی آکویناس تجزیه و تحلیل شده است. فرضیۀ تحقیق چنین است که راه حل تعارض عقل و شرع در حوزۀ عمومی از منظر آکویناس در جمع بین این دو حوزۀ معرفتی و همکاری گسترده بین متولیان آن است.